H ανατριχιαστική ιστορία πίσω από την απόφαση των Μπακς! (VIDEO)

Η αστυνομική βία δεν είναι κάτι νέο στα αποδυτήρια των Μιλγουόκι Μπακς

Η θέα της αστυνομικής στολής δεν ήταν άγνωστη στα μάτια του. Ήταν, όμως, εξαρχής αποκρουστική.



Ο Στέρλινγκ Μπράουν μεγάλωσε σε ένα σπίτι στο Ιλινόι, στο οποίο η στρατιωτική πειθαρχία ήταν κάτι επιβεβλημένο. Αλλά δεν του άρεσε.

Το είχε εκφράσει με γκριμάτσες αποδοκιμασίας στις διάφορες πατρικές συμβουλές, το είχε ξεκαθαρίσει φωναχτά.

Αυτό του στέρησε μία «ομαλή» σχέση με τον πατέρα του, Κρις, ο οποίος υπήρξε για 30 χρόνια αστυφύλακας στη Μητροπολιτική Αστυνομία του Σικάγο…

Ο 25χρονος γκαρντ των Μιλγουόκι Μπακς, όπως και ο μεγαλύτερος αδερφός του, Σάνον, δις πρωταθλητής ΝΒΑ με τους Λέικερς στο πλευρό του Κόμπι Μπράιαντ, είχαν αποφασίσει να επικεντρώσουν στα σπορ τη δική τους αυτοπειθαρχία.

Να προσφέρουν εκεί όλη την αφοσίωσή τους.

Η συνύπαρξη με τον πατέρα του ήταν ευκολότερη «όταν εκείνος και άλλοι συνάδελφοί του στη γειτονιά έβγαζαν τη στολή τους και μπορούσαν να συνεισφέρουν στην τοπική κοινότητα», θυμάται ο Στέρλινγκ Μπράουν.

Αναπολώντας τις στιγμές που ο μπαμπάς του «υποδυόταν» τον εθελοντή προπονητή σε ομάδες μπάσκετμπολ, φούτμπολ ή μιλώντας στα παιδιά για το μέλλον τους.

Αυτή την εικόνα του «σούπερ-ήρωα» πατέρα προτιμούσε. Χωρίς μπέρτα, αλλά και χωρίς πηλήκιο.

Όταν ο Κρις Μπράουν φορούσε πάλι τη στολή, κάτι «πάγωνε» μέσα στον μικρό. Αυτή η στολή η οποία, χρόνια μετά, έγινε ένας εφιάλτης για τον ίδιο…

Η αστυνομική βία δεν είναι κάτι νέο στα αποδυτήρια των Μιλγουόκι Μπακς.

Οι παίκτες της ομάδας του Γιάννη Αντετουκούνμπο αποφάσισαν το βράδυ της 26ης Αυγούστου να μην αγωνιστούν στον πέμπτο αγώνα του πρώτου γύρου των πλέι οφς, εναντίον του Ορλάντο, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τους επτά (πισώπλατους) πυροβολισμούς στον Τζέικομπ Μπλέικ, στην πόλη Κενόσα του Ουισκόνσιν.

Η «φούσκα» του ΝΒΑ στη Φλόριντα, για το restart της σεζόν μετά την προσωρινή αναβολή λόγω κορονοϊού, έγινε από την αρχή πεδίο διαμαρτυρίας.

Η πλειοψηφία των παικτών γονατίζει κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των Η.Π.Α., στο παρκέ αναγράφεται το λογότυπο «Black Lives Matter» και οι παίκτες επέλεξαν διάφορα μηνύματα αντί των ονομάτων στις φανέλες τους.

Το τελευταίο περιστατικό με τον Μπλέικ, 29χρονο Αφροαμερικανό ο οποίος νοσηλεύεται σε νοσοκομείο με πιθανή την παράλυση των κάτω άκρων του, στην πολιτεία όπου εδρεύουν οι Μπακς, εξόργισε τους παίκτες τους.

Εν μέσω πανηγυρικής διάθεσης για το προβάδισμα με 3-1 στη σειρά με τους Μάτζικ και της ανάδειξης του «Giannis» σε κορυφαίο αμυντικό της σεζόν, κανένας δεν είχε διάθεση για παιχνίδι.

Ενώ ήδη Ράπτορς και Σέλτικς συζητούσαν από κοινού να μην αγωνιστούν στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα για τον δεύτερο γύρο, οι Μπακς πήγαν ένα βήμα παραπέρα και αποφάσισαν να μην μπουν στο παρκέ!

Ο γκαρντ τους, Τζορτζ Χιλ, είχε αφήσει να εννοηθεί κάτι τέτοιο, πριν από μέρες.

Στο μυαλό του Στέρλινγκ Μπράουν ήρθαν άσχημες αναμνήσεις.

Η «φούσκα» του ΝΒΑ στη Disneyland του Ορλάντο μοιάζει με ένα παράξενο μέρος για να παίξει κάποιος μπάσκετμπολ.

Ωστόσο, για τον Στέρλινγκ Μπράουν, η παραμονή ενός αγώνα δεν περιλάμβανε πάντα πολυτελή ξενοδοχεία.

Ο Αμερικανός έχει αγωνιστεί σε ματς του Μιλγουόκι ενώ την προηγούμενη νύχτα επιχείρησε να ξεκουράσει τα 196 εκατοστά του κορμιού του σε ένα… κρατητήριο.

Ήταν δύο τα ξημερώματα της 26ης Ιανουαρίου 2018, όταν ο απόφοιτος του πανεπιστήμιου Σάουθερν Μέθοντιστ (με κόουτς τον Λάρι Μπράουν) και επιλογή στο Νο46 του ντραφτ του 2017, διπλοπάρκαρε (παρανόμως) έξω από το κατάστημα Walgreens.

Όταν βγήκε από το κατάστημα, οι αστυνομικοί που είχαν πλησιάσει το όχημα τού ζήτησαν να την άδεια οδήγησής του.

Ο ρούκι γκαρντ Μπράουν δεν θέλησε να υπερασπιστεί το λάθος του με την ατάκα «ξέρεις ποιος είμαι εγώ;». Πριν παραδώσει το δίπλωμά του, αισθάνθηκε το χέρι ενός αστυνομικού στον ώμο του.

Ο παίκτης των Μπακς τού ζήτησε με τη σειρά του να μην τον ακουμπά και το όργανο της τάξης απάντησε φωνάζοντάς του να κάνει πίσω.

Η ένταση ήταν εμφανής. Ένας άλλος αστυφύλακας είπε στον Μπράουν να βγάλει τα χέρια από τις τσέπες του και πριν καταλάβει καλά – καλά κάποιος τι συνέβαινε, ο νεαρός είδε τους αστυνομικούς να τον ρίχνουν στο έδαφος…

Οι φωνές του Μπράουν αντιμετωπίστηκαν με τέιζερ και ένα βίντεο, από κάμερα στο σώμα ενός αστυφύλακα, επιβεβαιώνει ότι ένας εξ αυτών φώναξε «ρίξε του με το τέιζερ»…

Ο Στέρλινγκ Μπράουν με τη φανέλα των Μπακς / Photo by: chicagotribune.com.
Το ίδιο οπτικοακουστικό ντοκουμέντο αποκαλύπτει το αστείο ενός αστυνομικού, όσο ο Στέρλινγκ Μπράουν ήταν στο έδαφος.

Καθώς ακούγεται η φράση «ο μ…..ς κάτι προσπαθούσε να μας κρύψει και τώρα μας λέει ότι παίζει για τους Μπακς. Ποιος νομίζει ότι είναι, για να μας κοροϊδέψει;».

Ήταν η επίδραση του ηλεκτρικού ρεύματος που διαπέρασε το κορμί του πέρασε για τα καλά, ο Μπράουν βρήκε τον εαυτό του στο τμήμα…

Το επόμενο πρωινό αφέθηκε ελεύθερος, πρόλαβε τη χαλαρή προπόνησης της ομάδας του και το ίδιο βράδυ αγωνίστηκε 27 λεπτά στην εντός έδρας νίκη των Μπακς επί του Μπρούκλιν, σκοράροντας τέσσερις πόντους.

Από την επόμενη ημέρα, όμως, θέλησε να αρχίσει έναν δικαστικό αγώνα του κατά της πόλης και της αστυνομίας του Μιλγουόκι, καταθέτοντας αγωγή για αλόγιστη χρήση βίας.

Ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας, Αλφόνσο Μοράλες, δημοσίευσε το βίντεο τον Μάιο του 2018 και δήλωσε μεταμέλεια για το περιστατικό. Αναφέροντας πως «το τμήμα μας διεξήγαγε έρευνα η οποία αποκάλυψε απαράδεκτες ενέργειες από τους άνδρες μας».

Εξηγώντας επίσης πως «θα επιβληθούν αυστηρές ποινές σε όσους ξεπέρασαν τα όρια».

Ο ίδιος ο Μπράουν, πάντως, τόνισε πως «μία απλή κλήση εξελίχθηκε σε αστυνομικό εκφοβισμό, με αχρείαστη βία και παράνομη κράτηση.

»Αυτό με έκανε να θέλω να γίνει γνωστή η ιστορία μου, διότι καταστάσεις σαν αυτή συμβαίνουν κάθε μέρα στη μαύρη κοινότητα.

»Θέλω να γίνω η φωνή και το πρόσωπο του Ντόντρε από το Μιλγουόκι, του ΛαΚουάν από το Σικάγο, του Στεφόν από το Σακράμέντο και του Έρικ από τη Νέα Υόρκη, οι οποίοι έπεσαν θύματα αλλά δεν μπορούν να μιλήσουν όπως εγώ.

»Όλοι τους υπέστησαν ρατσιστικές συμπεριφορές από κάποιους οι οποίοι υποτίθεται ότι μας προστατεύουν, όμως, αντίθετα, κάνουν επίδειξη δύναμης και κυριαρχίας.

»Αυτό το περιστατικό είναι μεγαλύτερο από εμένα και αν και ξέρουμε πως δεν υπάρχουν άμεσες λύσεις, πρέπει να παλέψουμε να το αλλάξουμε».

Ο αρχηγός της αστυνομίας του Μιλγουόκι (αριστερά), Αλφόνσο Μοράλες / Photo by: jsonline.com.
Τον Οκτώβριο του 2019, ο δήμος και η αστυνομία του Μιλγουόκι θέλησαν να έρθουν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τον Μπράουν.

Οι δύο αρχές πρότειναν στους συνηγόρους του παίκτη ποσό αποζημίωσης ύψους 400.000 δολαρίων, το οποίο η πλευρά του αρνήθηκε μερικές εβδομάδες αργότερα.

Ο γκαρντ των Μπακς έχει επιλέξει να πάει την υπόθεση σε δίκη, όχι γιατί θεωρεί χαμηλό το ποσό, ως αθλητής που αμείβεται με 1.620.0000 δολάρια για τη σεζόν 2019-2020 ούτε γιατί πολλοί εκτιμούν ότι αυτό το ποσό θα καταλήξει στις τσέπες των δικηγόρων του.

Αν και οι συνήγοροι Μαρκ Τόμσεν και Σκοτ Τόμπσον αποκάλεσαν την αποζημίωση «ντροπιαστική» και επισήμαναν πως «οι αρχές χρησιμοποιούν “απαρχαιωμένες δικτυωτές τακτικές” για να διογκώσουν άσκοπα το θέμα, με στόχο τις αμφιβολίες για τη στάση του κ, Μπράουν».

Ο Μπράουν πιστεύει ότι η πλατφόρμα τόσο του ΝΒΑ όσο και μίας επικείμενης δίκης μπορεί να αναδείξει περισσότερο το πρόβλημα και η πλευρά του εγκαλεί τους κατηγορούμενους για καθυστερημένη δημοσιοποίηση του βίντεο, ώστε «να καταστρέψουν ή να παραποιήσουν στοιχεία».

Παράλληλα, θεωρούν ως «χάδι» την ποινή 15 ημερών δίχως πληρωμή στους αστυφύλακες και την απόλυση μόνο του Έρικ Αντράντε, αστυνομικού που ξεπέρασε φανερά τα όρια στην αντιμετώπιση του αθλητή.

Με ένα κείμενό του στην ιστοσελίδα «The Players Tribune», ο γεννημένος στις 10 Φεβρουαρίου 1995 στο Μέιγουντ του Ιλινόι Στέρλινγκ εξηγεί γιατί αρνήθηκε να συμβιβαστεί.

Με τίτλο «Τα χρήματά σας δεν θα με κάνουν να σιωπήσω» και πρόλογο «η πόλη του Μιλγουόκι ήθελε να μου δώσει 400.000 δολάρια για να κλείσω το στόμα μου, όταν αστυνομικοί έβαλαν το γόνατό τους στον λαιμό μου, κάθισαν στον αστράγαλό μου και μου έριξαν τέιζερ, αλλά δεν θα μείνω σιωπηλός», θυμήθηκε εκείνη τη βραδιά.

«Αρνήθηκα γιατί έχω ευθύνη να είμαι η φωνή και να αλλάξει η κατάσταση για τους ανθρώπους μου. Για να γίνει αυτό, πρέπει να πω την ιστορία μου. Μόνο ο διάλογος και η συζήτηση για την αστυνομική βαρβαρότητα μπορεί να βοηθήσει στην διαμόρφωση ενός διεφθαρμένου συστήματος…

»Θέλω κάτι περισσότερο από χρήματα. Θέλω οι αστυνομικοί να δείχνουν σεβασμό και να λογοδοτούν όταν ξεπερνούν τις γραμμές, ειδικά σε γειτονιές όπου υποτίθεται πως προστατεύουν.

»Αν σκοτώσουν έναν άνθρωπο, απαιτώ την ίδια τιμωρία με οποιονδήποτε άλλον δολοφόνο…».

Ο Μπράουν εξήγησε πως «ο πατέρας μου ήταν αστυνομικός και εξαιτίας αυτού δεν είχαμε την καλύτερη σχέση… Από αυτό έμαθα να μην σέβομαι το σήμα και τη στολή όχι λόγω της προέλευσής τους, αλλά μόνο όταν γίνεται κατάχρηση εξουσίας».

Καταλήγοντας πως «δυστυχώς υπάρχουν συγκεκριμένες προκαταλήψεις. Το περιστατικό εναντίον μου συνέβη πριν από 2,5 χρόνια, όμως πολλοί με πίστεψαν μόνο όταν δημοσιοποιήθηκε το βίντεο…».

Ο Μπράουν δεν είναι ο μοναδικός παίκτης των Μπακς πουτ έχει βιώσει τον ρατσισμό στην πόλη των «Ελαφιών».

Τον Οκτώβριο του 2015, ο τότε σέντερ της ομάδας, Τζον Χένσον, έφτασε σε ένα χρυσοχοείο σε προάστιο του Μιλγουόκι, για να αγοράσει ένα Rolex.

Οι υπάλληλοι του καταστήματος, όμως, του αρνήθηκαν την είσοδο, κλείδωσαν την πόρτα και κάλεσαν την ασφάλεια του εμπορικού κέντρου, ώστε να τον συλλάβει!

Ο επίσης άλλοτε φόργουορντ των Μπακς, Τζάμπαρι Πάρκερ, αφηγήθηκε πως όταν ένα απόγευμα πάρκαρε το αυτοκίνητό του, ένα περιπολικό τον πλησίασε και οι αστυφύλακες τού ζήτησαν να χαμηλώσει τη μουσική.

Όταν το αρνήθηκε, καθώς η ένταση δεν ξεπερνούσε τα επιτρεπτά όρια, κλήθηκε ένα ακόμη περιπολικό γιατί η συμπεριφορά του θεωρήθηκε ύποπτη…

Το 2016, ο πρόεδρος των Μπακς, Πίτερ Φέιγκιν, έγινε δαχτυλοδεικτούμενος όταν απλώς επισήμανε το προφανές, δηλώνοντας ότι «το Μιλγουόκι είναι το πιο διαχωρισμένο και ρατσιστικό μέρος στο οποίο έχει ζήσει…».

Ο Φέιγκιν, μάλιστα, εμπνεύστηκε και εφάρμοσε το πρόγραμμα «Team Up For Change», σε συνεργασία με τους Σακραμέντο Κινγκς, με το οποίο παίκτες των δύο ομάδων επισκέπτονταν φυλακές και συνομιλούσαν με κατάδικους.

Για τους παίκτες των Μπακς, ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» ήταν πάντα ευδιάκριτος και δεν έπαψαν να συζητούν για τον ρατσισμό.

Για τον ίδιο «ελέφαντα» δεν είχε μιλήσει τον Απρίλιο του 2019 και ο (τότε γκαρντ των Γιούτα Τζαζ και λευκός) Κάιλ Κόρβερ, με κείμενο στο «The Players Tribune» και τίτλο «Προνομιούχος», έπειτα από ρατσιστική επίθεση οπαδού των Τζαζ στον Ράσελ Ουέστμπρουκ…

Συντονίζοντας και μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση περί διαχωρισμών και διακρίσεων με τους τότε συμπαίκτες του, Τάμπο Σεφολόσα, Ζορζ Νιανγκ και Έκπε Γιούντοχ.

Παρόλα αυτά, φαίνεται δύσκολο για τη σύγχρονη Αμερική να δεχθεί, ακόμη και να καταλάβει, γιατί ζάπλουτοι Αφροαμερικανοί όπως ο σταρ των Λέικερς, ΛεΜπρον Τζέιμς, ο κόουτς των Κλίπερς, Ντοκ Ρίβερς υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ενδεχομένως αυτό να συμβαίνει γιατί η πλειοψηφία των Αμερικανών αδυνατεί, εκτός γηπέδου, να ταυτιστεί με τους -κατά πολλούς από αυτούς- «καλοπληρωμένους και κακομαθημένους σταρ του παρκέ»…

Ακόμη και ο Στέρλινγκ Μπράουν με τον ετήσιο μισθό του 1,6 εκατομμυρίου δολαρίων, δεν ανήκει στο 99% των κατοίκων των Η.Π.Α., βάσει απολαβών.

Ο Μπράουν, ο οποίος προφανώς γνωρίζει ότι ακόμη και μία γενική απεργία στο ΝΒΑ δεν θα αποτρέψει τον επόμενο αστυνομικό, γεμάτο με μίσος και προκαταλήψεις, να πατήσει τη σκανδάλη, θέλει να αποδείξει πως οι αθλητές δεν ζουν σε «γυάλα».

Ήταν από τους οργανωτές της πορείας διαμαρτυρίας στο Μιλγουόκι, μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ.

Είναι μέρος των παικτών που δεν «πατάνε σε συννεφάκι» και είναι «μουδιασμένοι» από όσα βιώνει η μαύρη κοινότητα στη χώρα τους.

Κοιτάζοντας κατάματα μία πραγματικότητα η οποία δεν τους αρέσει και θέλουν να την αλλάξουν.

Μία ομάδα αθλητών που έχει άποψη, δεν θέλει να αρκεστεί στο «σκάσε και ντρίμπλαρε» και θέλει να πει τη γνώμη της, να υψώσει τη φωνή της.

Για κάποιους, αυτός ο τρόπος είναι η «σιωπή» σε ένα άδειο παρκέ.

Όποια κι αν είναι η εξέλιξη, ο Στέρλινγκ Μπράουν αρνείται να συμβιβαστεί και θα επιμένει πως «αυτό με το οποίο μάχομαι είναι μεγαλύτερο από μένα. Είναι μάχη για δικαιοσύνη, για ισότητα, για σεβασμό.

»Αυτή η μάχη για τις ζωές και τις ελευθερίας μας δεν θα είναι πλέον αντικείμενο ντιμπέιτ και δεν θα σιωπήσουμε!».