Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών Ν. Ημαθίας - Πέλλας: Γιατί κάποιοι…«κάθονται στ’ αγκάθια»; - Τι τους βασανίζει;

Δελτίο Τύπου

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες του Συνδικάτου Γάλακτος - Τροφίμων και Ποτών Νομού Ημαθίας - Πέλλας, όπου το Συνδικάτο υπερδιπλασίασε τον αριθμό των ψηφισάντων από τις προηγούμενες αρχαιρεσίες. 

Χαιρετίζουμε τους συναδέλφους του κλάδου, που μέσα σε δύσκολες και αντίξοες συνθήκες, σε κλίμα τρομοκρατίας από την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της, έδωσαν μήνυμα ενίσχυσης του Συνδικάτου. Δήλωσαν την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση τους στο Συνδικάτο και τη δράση του όλο το προηγούμενο διάστημα. 

Το ενθαρρυντικό αποτέλεσμα των εκλογών είναι συνέχεια της συστηματικής προσπάθειας που γίνεται από το Συνδικάτο όλα αυτά τα χρόνια για την ανάδειξη των αιτιών κάθε μικρού ή μεγαλύτερου προβλήματος των εργαζομένων του κλάδου, που εμπιστεύτηκαν το Συνδικάτο  κόντρα στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, της μεγάλης εργοδοσίας, αλλά και όπως όλα δείχνουν του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

Οι εκλογές του Συνδικάτου, που έγιναν μέσα σε μεγάλους εργασιακούς χώρους, με εκατοντάδες εργαζόμενους που συμμετείχαν ενεργά, φαίνεται πως ενόχλησαν, περισσότερο ακόμα κι από την  εργοδοσία, το σωματείο «φάντασμα» (Εργατών-ιων γης Αγροτικών Προϊόντων Κονσερβοποιείων-Διαλογητηρίων Ν. Πέλλας).

Θα περίμενε κάποιος τόσα χρόνια που υπάρχει το σωματείο στα χαρτιά, έστω για τα μάτια του κόσμου, να έχουν βγάλει μια ανακοίνωση για τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του κλάδου, για τις βάρβαρες συνθήκες δουλειάς, την ανασφάλεια, την αγωνία για τα ένσημα και το ταμείο. Αντί γι’ αυτό όμως, δύσκολα θα βρει κάποιος, όσο κι αν ψάξει, μια ανακοίνωση αυτού του σωματείου, πέρα από αυτή που πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε στα διαδικτυακά μέσα, με αποκλειστικό σκοπό να επιτεθούν στο Συνδικάτο, με το οποίο παρά τις επαναλαμβανόμενες προσπάθειες του ΔΣ όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν δέχτηκαν ποτέ να συναντηθούν. 

Οι συνάδελφοι μέσα από την ανακοίνωση τους δηλώνουν έκπληκτοι με την παρουσία του Συνδικάτου μέσα στους χώρους δουλειάς! Φυσικά, γιατί γι’ αυτούς είναι κάτι που δεν ταιριάζει στον τρόπο λειτουργία τους. Έχουν μάθει να λειτουργούν στο σκοτάδι, να είναι μακριά από τους εργάτες και τους χώρους δουλειάς. Είναι πολλά τα παραδείγματα όλων των προηγούμενων χρόνων από τη στάση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Π.Ε. Πέλλας. Που «κατέβασε ρολά» την περίοδο της πανδημίας, την ίδια περίοδο δηλαδή που «έβραζαν» στην κυριολεξία από κρούσματα αλλά και εργοδοτική αυθαιρεσία οι εργασιακοί χώροι του νομού. Προστίθενται όλα μαζί στην οργανωμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού και διάσπασης των εργαζομένων. 

Μέσα στον πανικό τους αναφέρουν πως το Συνδικάτο «εξαπάτησε» τους εργαζόμενους. Αναρωτιόμαστε, πόσο πιο αληθινή, ζωντανή και πραγματική μπορεί να είναι μια διαδικασία, όταν γίνεται από τους εργάτες, μέσα στο χώρο τους, για τους ίδιους και τα συμφέροντα τους. 

Επιπλέον, ρωτάμε:

 Πού ήταν το σωματείο τόσους μήνες στις απεργιακές μάχες που έδιναν οι εργαζόμενοι μαζί με το Συνδικάτο μας ενάντια στο νομοσχέδιο – έκτρωμα της κυβέρνησης της ΝΔ ;

 Πού ήταν αυτό το σωματείο όταν κάναμε δεκάδες παρεμβάσεις για τις συνθήκες εργασίας και τα μέτρα προστασίας από τη πανδημία για να υπερασπιστούμε την υγεία των συναδέλφων μας;

 Πού ήταν αυτό το σωματείο όταν το Συνδικάτο μας κινητοποιούνταν στους ΟΑΕΔ απαιτώντας να δοθεί ταμείο ανεργίας για όλους τους συναδέλφους μας χωρίς όρους και προϋποθέσεις;

 Πού είναι αυτό το σωματείο φέτος που λόγω των καταστροφών στις καλλιέργειες πολλοί συνάδελφοι μας κινδυνεύουν να χάσουν  τόσο το εισόδημα όσο και το ταμείο ανεργίας;

 Πού ήταν αυτό το σωματείο και η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πέλλας και τι απαντούσαν, όταν απέλυαν πρωτοπόρα μέλη του συνδικάτου μας;

Η απάντηση είναι σαφής. Ήταν με το πλευρό των εργοδοτών !

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά ότι οι μεγάλες προκλήσεις είναι μπροστά, ότι η βάρβαρη κατάσταση που ήδη υπάρχει θα χειροτερέψει. Κι εκεί χρειάζονται ένα δυνατό Συνδικάτο, που το έχουν γνωρίσει και το έχουν εμπιστευτεί. 

Μόνο η ενεργή συμμετοχή των εργαζομένων μπορεί να ακυρώσει τα σχέδια τους. Αυτό φοβούνται, γι’ αυτό και έτρεξαν να επιτεθούν στο Συνδικάτο, ταυτόχρονα να υποτιμήσουν την στάση των εργαζομένων του κλάδου, να βάλουν φρένο στην διαμόρφωση αγωνιστικής διάθεσης. 

Η υπεράσπιση του δικαιώματος της συνδικαλιστικής δράσης είναι πάλη συνεχής, για συνδικάτα όπου οι εργάτες, μέσα από τη διαπάλη θα βρίσκουν τελικά το δρόμο τους και θα παλεύουν για τα δικά τους συμφέροντα, κάτω από τις δικές τους σημαίες.

Όλοι λοιπόν στη μάχη, όλοι στον αγώνα. Το θετικό αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών δίνει δύναμη για ακόμα πιο μαζικούς αγώνες, με καλύτερους όρους, απέναντι στην αντεργατική επίθεση της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων τους. Απέναντι στην υπονομευτική στάση συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ!

Από τη Διοίκηση