 |
| Ποιος είναι ο πάτερ Αντώνιος |
Ο πάτερ Αντώνιος, ως επικεφαλής της «Κιβωτού του Κόσμου», βρέθηκε μέσα στη δίνη του κυκλώνα που προκάλεσαν οι καταγγελίες για τη ΜΚΟ.
Ο πάτερ Αντώνιος εμφανίστηκε - κατά δήλωσή του - πολύ θλιμμένος και υπογράμμισε πως έμαθε για τις φριχτές καταγγελίες μέσα από δημοσιεύματα. Αφού έκανε μια εκτενή αναφορά στο τραύμα της ψυχής των παιδιών που φιλοξενούνται στις δομές της ΜΚΟ, υποστήριξε πως δεν γνωρίζει τα στοιχεία του νεαρού καταγγέλλοντα.
«Εννοείται ότι δεν περνάει από το μυαλό μου για ποιον μιλούν στον Κολωνό», υποστήριξε ο πάτερ Αντώνιος, στις πρώτες δηλώσεις που έκανε μετά τις καταγγελίες.
Η «Κιβωτός του Κόσμου» είναι Εθελοντικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού. Ιδρύθηκε το 1998 στην Αθήνα από τον εικοσιεξάχρονο τότε ιερέα, πάτερ Αντώνιο Παπανικολάου, με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά, την ανιδιοτελή προσφορά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας φωλιάς στοργής και φροντίδας για το παιδί, το νέο και το γονιό που βρίσκονται σε ανάγκη και διαβιούν στις χαραμάδες της κοινωνίας, σε μια «άλλη» Αθήνα, στην περιοχή της Ακαδημίας Πλάτωνος.
Η Κιβωτός καλύπτει εξ ολοκλήρου και φροντίζει τα απροστάτευτα παιδιά. Σε συνεργασία με Εισαγγελίες Ανηλίκων, φορείς προστασίας και υπηρεσίες για τα δικαιώματα των παιδιών, αναλαμβάνει το μεγάλωμα των ανηλίκων στα σπίτια φιλοξενίας που λειτουργεί σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Πρόκειται για παιδιά από βρεφική ηλικία μέχρι την ενηλικίωση τους, τα οποία έχουν υποστεί κακοποίηση, παραμέληση και πολύ άσχημες συνθήκες διαβίωσης.
Ποιος είναι ο πάτερ Αντώνιος
Ποιος είναι όμως ο πάτερ Αντώνιος; Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην ιστοσελίδα της «Κιβωτού», ο ιερέας Αντώνιος Παπανικολάου υπηρέτησε ως εφημέριος στον Άγιο Γεώργιο Ακαδημίας Πλάτωνος, στον Κολωνό. Ξεκίνησε την ιερατική του δράση το 1998 σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες τότε περιοχές, στον Κολωνό στην Αθήνα.
Από την πρώτη στιγμή που εγκαταστάθηκε, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει σε ότι συνέβαινε γύρω του. Ο ίδιος, παρατηρούσε καθημερινά παιδιά, που ενώ θα έπρεπε να ήταν στο σχολείο σύχναζαν σε πλατείες ή παιδιά που αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, ενώ πάντα τα ίδια και οι οικογένειές τους βρίσκονταν σε ανάγκη.
Σιγά σιγά, τα πλησίασε μέσω του μπάσκετ και της αποδοχής, ανθρώπινα, προσπαθώντας να μιλήσει μαζί τους για τους προβληματισμούς τους, για την καθημερινότητά τους, προσπαθώντας να τους μιλήσει ως ίσος προς ίσον, χωρίς να τους κρίνει και χωρίς να τους νουθετεί και κυρίως να βρει τον τρόπο να σταθεί στο πλάι τους και να τα βοηθήσει στις ανάγκες τους. Με τον καιρό κέρδισε την αποδοχή τους και σταδιακά και την εμπιστοσύνη τους.
«Κάθισα να ακούσω τα παιδιά, τα αποδέχτηκα έτσι ακριβώς όπως είναι. Μοιράστηκα το σπίτι τους, τη πλατεία και το γήπεδο. Μέσα από τον αθλητισμό και τα πρωταθλήματα βγήκαν τα θετικά τους στοιχεία. Όταν κάποιος είναι τόσο απελπισμένος, όπως αυτά, τι να του πεις; Ότι ο Χριστός σώζει; Τα ακούει βερεσέ.»
Σε αυτό του τον αγώνα, πάντα στο πλάι του η σύντροφος και αρωγός, η σύζυγός του Σταματία Γεωργαντή, με την οποία τότε, όπως και τώρα θυσιάζονται και μοιράζονται τις αγωνίες, τις δυσκολίες και φυσικά την ικανοποίηση του εγχειρήματος. «Στόχος μας είναι τα παιδιά να νιώσουν ότι υπάρχει και ένας άλλος κόσμος, πέρα από αυτόν που έχουν γνωρίσει. Μόνο κίνητρό μας είναι η αγάπη και σε αυτή βασιζόμαστε».
Η προσφορά του απλού κόσμου ξεκίνησε μετά από καιρό, εφόσον γνώρισαν το νεαρό ιερέα και συνειδητοποίησαν τις προθέσεις του. Οι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και εθελοντικά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Δάσκαλοι άρχισαν να έρχονται και να κάνουν μαθήματα στα παιδιά, νοικοκυρές της περιοχής άρχισαν να φέρνουν πράγματα από τα σπίτια τους, τρόφιμα και ρούχα που δεν χρειάζονταν πια οι δικές τους οικογένειες.
Η δημιουργία της «Κιβωτού»
Έτσι, με τη βοήθεια εθελοντών, δημιουργήθηκε η Κιβωτός του Κόσμου (το 1998), μια Οργάνωση με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα «να σταθούν στα πόδια τους».
Καθώς ο πληθυσμός που ζητούσε βοήθεια αυξανόταν με ταχείς ρυθμούς, ο πατέρας Αντώνιος βλέποντας τα παιδιά και τις ανάγκες ολοένα να αυξάνονται, θέλησε να στεγάσει την προσπάθεια σε ένα πρώην καφενείο και άρχισε να δημιουργεί προγράμματα υποστήριξης, με πρώτο στόχο να βοηθήσει τα μεγαλύτερα παιδιά της περιοχής να επιστρέψουν στο σχολείο και να ολοκληρώσουν την φοίτησή τους.
«Δεν είχα κάποιο σχέδιο όταν ξεκίνησα… το ένα έφερε το άλλο. Τα παιδιά ήταν άρρωστα. Και είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα μαγειρευτό φαγητό στη μία γωνία και στην άλλη γωνία να τους μαθαίνουμε γράμματα. Μετά ήρθαν οι άστεγοι, βάλαμε κρεβάτια. Μετά φτιάξαμε λουτρά για να πλένονται τα παιδιά και το ένα έφερε το άλλο, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους, με τη μία ανάγκη να γεννά την επόμενη...».
Π. Συμεών: Είχε αρνηθεί τη βοήθεια του Αρχιεπισκόπου
Η «Κιβωτός του Κόσμου» δεν υπάγεται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, όπως ανέφερε ο εκπρόσωπος Τύπου της Ιεράς Συνόδου. Όπως εξήγησε ο μητροπολίτης Φθιώτιδας Συμεών, όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών επιχείρησε να βοηθήσει τον πατέρα Αντώνιο και την «Κιβωτό του Κόσμου» με κάποιου είδους εποπτεία, ο τελευταίος αρνήθηκε.
Παράλληλα, ο μητροπολίτης Συμεών υπογράμμισε ότι η «Κιβωτός του Κόσμου» δεν υπάγεται στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, είναι ιδιωτική δομή και δεν είναι υπό την εποπτεία της.
Ο κόσμος άργησε να ξυπνήσει νομίζοντας ότι όποιος φοράει ράσα είναι και σωστός!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωποι με αμαρτίες ,συνηθισμένοι άνθρωποι όπως όλοι είναι και οι ιερείς που δεν μπόρεσαν να βρουν μια άλλη εργασία.
Ο συγκεκριμένος του άρθρου πάντως είναι πεντακάθαρος με σημαντικό έργο.Κάποιοι βοηθοί του έκαναν τα εγκλήματα που κατηγορούνται.