Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

Στη Φούστανη Πέλλας τα σημάδια από τον κορονοϊό αρχίζουν να εξαφανίζονται

Η Φούστανη, ένα χωριό των 350 κατοίκων στην Αλμωπία Πέλλας, μπήκε σε καραντίνα. «Αυξημένο επιδημιολογικό φορτίο», είπαν οι ειδικοί

Αφιέρωμα του vice.com στην Φούστανη:

Μια μέρα με τον πρόεδρο του μικρού χωριού, ο οποίος μας μίλησε για τις δυσκολίες που έζησαν κατά την περίοδο της καραντίνας.


Ήταν Πρωταπριλιά. Η είδηση έπεσε σαν βόμβα - ή σαν ψέμα μέρα που ‘ταν. Η Φούστανη, ένα χωριό των 350 κατοίκων στην Αλμωπία Πέλλας, μπήκε σε καραντίνα. «Αυξημένο επιδημιολογικό φορτίο», είπαν οι ειδικοί. Η πρώτη οικογένεια που νόσησε ήταν αυτή του προέδρου της κοινότητας, Στέργιου Χύτα. Ο πατέρας του, 67 χρονών, διακομίστηκε στο νοσοκομείο αφού έπεσε λιπόθυμος από τον πυρετό. Η αδερφή, η μάνα και ο ίδιος είχαν συμπτώματα. Όπως και η οικογένεια του βοσκού, αλβανικής καταγωγής, που απασχολούν στον στάβλο με τα πρόβατα. Και μετά ακόμη μία.


Ο 38χρονος πρόεδρος βίωσε την πανδημία σκληρά. Το δεκαπενθήμερο της καραντίνας ήταν σε πανικό. Έψαχνε να μάθει για την κατάσταση του πατέρα του και του βοσκού τους στο νοσοκομείο, ενώ ο ίδιος ζητούσε επίμονα να υποβληθεί σε τεστ. Ο πυρετός ανέβαινε, όμως τα τηλέφωνα δεν σταμάτησαν να χτυπούν. Στην καραντίνα, οι αποκλεισμένοι στο χωριό έπρεπε να προμηθευτούν τρόφιμα και φάρμακα. Και τα ζώα της οικογένειας, 250 αρνιά και πρόβατα έμειναν ατάιστα, να τα βλέπει από το μπαλκόνι στον στάβλο και να μην μπορεί να τα πλησιάσει. «Η αστυνομία ήταν απ’ έξω, δεν μ’ άφηναν να πάω δίπλα στα πρόβατα. Εκείνο το διάστημα είχα χάσει τον χρόνο», λέει στο VICE Greece. Και η καταστροφή συνεχίστηκε. Ένιωσε έναν πρωτοφανή ρατσισμό. «Έλεγαν "πού είναι ο πρόεδρος στην καραντίνα;". Ο πρόεδρος όμως νοσούσε», απαντάει. Το κοπάδι χάθηκε. Πάνω από 100 αρνιά έπεσαν νεκρά καθώς ποδοπατήθηκαν. Και τα υπόλοιπα δεν τα αγόραζε κανένας, «επειδή είχαμε κορονοϊό».



Ο Στέργιος Χύτας μάς υποδέχεται με χαμόγελο στην αυλή του σπιτιού του στην άκρη της Φούστανης. Λίγα μέτρα μακρύτερα κι ο στάβλος. Φοράει μία μπλούζα του συνδέσμου ΠΑΟΚ – Θύρα 4 Λεμεσού. «Τη διάλεξα επειδή έχει το νούμερο 12 στην πλάτη - είναι ο αριθμός του 12ου παίκτη», μεταφέρει για τη μεγάλη του αγάπη. «Εγώ δεν είμαι πολιτικός. Έγινα πρόεδρος επειδή αγαπάω το χωριό κι ας έφαγα μπούλινγκ», εξηγεί όταν η κουβέντα φτάνει στις δύσκολες ώρες της καραντίνας για τον κορονοϊό.

Διαβεβαιώνει πως είναι πλέον εδώ και καιρό αρνητικός στον ιό. «Το μόνο που φοβάμαι δεν είναι αν τον μεταδώσω, αλλά μήπως υπάρχει περίπτωση να ξανακολλήσω». Ανήκει στις ευπαθείς ομάδες και πλέον αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα υγείας, που δεν αποκλείει να προήλθαν από την ασθένεια.


Μιλάει για τις μέρες της καραντίνας κρατώντας πολλές επιφυλάξεις. Στο μικρό γραφικό χωριό οι θεωρίες συνομωσίας πάνε κι έρχονται. Πολλοί είναι που δεν έχουν πειστεί ακόμη και για τον κορονοϊό. Το μοναδικό θύμα ήταν μία ηλικιωμένη γυναίκα που έχασε τη ζωή της και καταγράφηκε στους νεκρούς από κορονοϊό. Αμφισβητείται από πολλούς ότι ο θάνατός της ήταν από αυτό. Ο Στέργιος Χύτας κρατάει αποστάσεις, αλλά ξεκαθαρίζει: «Ποτέ δεν ήμουν δύσπιστος. Εμείς βιώσαμε τον ιό στη σκληρή μορφή του. Θέλει προσοχή. Αν δεν είσαι προσεκτικός δεν ξέρεις την εξέλιξη». Πέρασε δύσκολα στο σπίτι. Είχε μυϊκούς πόνους, έχασε τη γεύση και την όσφρηση, τόσο που «αν καιγόταν το φαγητό δεν θα το μύριζα».


Τα λιβάδια της Φούστανης αυτές τις ημέρες έχουν κοκκινίσει από τις παπαρούνες, όπως και τα πρώιμα κεράσια πάνω στα δέντρα. Μέσα από μια ρεματιά εμφανίζεται ο Βαγγέλης Χύτας, πατέρας του προέδρου. Πίσω του ακολουθούν βιαστικά και βελάζοντας λίγες δεκάδες πρόβατα. Όσα τους έμειναν. «Ούτε στον εχθρό αυτό», λέει στο VICE όταν τον ρωτάμε για την περιπέτειά του. Περιγράφει ότι τον μετέφεραν με ασθενοφόρο αφού είχε πέσει λιπόθυμος.

«Μου έβαζαν πάγο, είχα 40 πυρετό. Δεν θυμάμαι τι έγινε. Μόνο ότι 13 μέρες στο νοσοκομείο πονούσα φριχτά σε όλο μου το σώμα. Καλά να ‘ναι οι γιατροί». Ο 67χρονος πέρασε δύσκολα τον κορονοϊό. «Φοβήθηκα όταν τον είδα έτσι, δεν είχε πάρει στη ζωή του ούτε ένα χάπι, ποτέ δεν αρρώστησε. Κατέρρεε από τη μια στιγμή στην άλλη», διαβεβαιώνει ο γιος του. Ο ορεσίβιος Σαρακατσάνος κάθεται σε μία πέτρα κλείνοντας τη δίοδο στα πρόβατα να συνεχίσουν, και θυμάται τις συγκλονιστικές στιγμές που έζησε. «Δεν φοβήθηκα για μένα, αλλά τι θα άφηνα στην οικογένεια. Και ανησυχούσα πολύ για τον τσομπάνη μας», είπε αναφερόμενος στον εργαζόμενό του, ο οποίος επίσης νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Έδεσσας σε σοβαρή κατάσταση.

Τώρα πλέον η ανησυχία του αφορά την περιουσία τους που είδαν να καταστρέφεται. Ο πρόεδρος που διαχειρίζεται το κυλικείο του σχολείου δεν πρόκειται να εργαστεί. Και τα ζωντανά έμειναν λιγότερα από τα μισά. Κατά τη διάρκεια της απολύμανσης του στάβλου, τα διαχωριστικά άνοιξαν και τα αρνιά ποδοπατήθηκαν. Πάνω από 100 αρνάκια και λίγα πρόβατα έπεσαν νεκρά. «Ελεημοσύνη δεν ζητάμε, ούτε ζητήσαμε ποτέ. Αυτά δεν έπρεπε κάποιος να τα φροντίσει», καρφώνει τα μάτια του πάνω μας στηριζόμενος στην γκλίτσα του.


Το παράπονο του κτηνοτρόφου ήταν ότι κανείς δεν φρόντισε τα ζώα αυτών που αντιμετώπισαν παρόμοιο πρόβλημα. «Ευτυχώς ήταν κάποιοι φίλοι που βοήθησαν - ένας έφερνε τροφές, ένας τα τάιζε, αλλά τι να κάνουν οι άνθρωποι!», είπε ο Στέργιος Χύτας. «Τα αδέσποτα στις πόλεις τα φρόντισαν. Και καλά έκαναν. Αυτά ζωντανά δεν ήταν; Πού είναι η Πολιτική Προστασία;», διερωτήθηκε. Και δεν έφταναν μόνον αυτά. Στην αρχή τα κοπάδια της Φούστανης δεν τα πλησίαζε κανένας έμπορος να αγοράσει αρνιά για το Πάσχα. «Έλεγαν ότι είναι μολυσμένα με κορονοϊό. Κινητοποιήθηκα, βγάλαμε χαρτιά από τον ΕΛΓΑ. Μετά ευτυχώς αγόρασαν», μετέφερε. «Μόνο τα δικά μας δεν πήραν. Καλά που ήταν ένας φίλος, έφερε έναν έμπορο από τη Θεσσαλονίκη και τα αγόρασε, πολύ αργότερα. Μας βοήθησε ο άνθρωπος».


Ακόμη πιο δύσκολο ήταν για τον πρόεδρο το γεγονός ότι ήταν αποκλεισμένος στην καραντίνα και αδυνατούσε να συντονίσει το έργο βοήθειας προς τους συγχωριανούς του. «Ευτυχώς ήταν κάποιοι σύμβουλοι και φίλοι, παιδιά που κινητοποιήθηκαν. Με στολές μοίραζαν τρόφιμα και φάρμακα. Εγώ όταν μπορούσα τηλεφωνούσα. Και παράλληλα πονούσα», περιγράφει. Κι από πάνω είχε και τους δημοσιογράφους. «Ήμουν με το θερμόμετρο στο χέρι και μου έλεγαν ”βγαίνεις στον αέρα” - ούτε με ρωτούσαν».


Στην κεντρική οδό Ελευθερίας που σχίζεται στα δύο από ένα ποταμάκι, περπατούν λιγοστοί κάτοικοι και κάποια πιτσιρίκια με μία μπάλα στα χέρια. Κι ένας γέροντας που κατασκευάζει κυψέλες για μελίσσια. Δεν χρειαζόταν το lockdown για να κλείσουν τα μαγαζιά. Το άλλοτε ζωντανό κεφαλοχώρι έχασε τη ζωντάνια του παρελθόντος. Μόνον ένα καφενείο περιμένει να ανοίξει. Τα σημάδια από τον κορονοϊό στη γραφική Φούστανη αρχίζουν να εξαφανίζονται με τον χρόνο. Τη θέση τους όμως παίρνουν οι φωνές αμφισβήτησης και τα κάθε είδους σενάρια. Στο επίκεντρο αυτοί που έκριναν ότι η ηλικιωμένη – θύμα της ασθένειας, δεν πέθανε από κορονοϊό, όμως «έτσι τη δήλωσαν». Λένε ότι δεν ήταν θετικοί οι συγγενείς της, ούτε έμειναν σε καραντίνα. Τα τεστ, τα κρούσματα, τα εμβόλια, οι συζητήσεις φουντώνουν. Όποιος πει το αντίθετο, αντιμετωπίζεται σχεδόν με περιφρόνηση. Ορισμένοι τώρα άρχισαν να αμφισβητούν ότι υπάρχει και ο ιός. «Το κάνουν για να πάρουν λεφτά», έρχεται η εύκολη ατάκα ως… ακλόνητο επιχείρημα.


Πηγή: vice.gr

4 σχόλια:

  1. pou einai autth pou katigorousan ena xorio olokriro les kai eitane foniades

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν κατηγορήθηκε η Φούστανη.Κατηγορήθηκαν όσοι ήταν χαλαροί τις επικίνδυνες μέρες της νόσου.

      Διαγραφή
  2. Εύχομαι να είναι καλά οι άνθρωποι και να έχουν υγεία. Θεωρώ θα ήταν απαραίτητο να βγει ο Στέργιος και να μιλήσει ανοιχτά για το αν ο ιός είναι αληθινός και πως το βίωσε αυτός και η οικογένεια του γιατί βλέπω καθημερινά όλο και περισσότερο κόσμο να αμφισβητεί την ύπαρξη του ή να υποστηρίζουν ότι είναι απλά μια γρίπη. . Ο κόσμος της Αριδαίας δεν προσέχει καθόλου, δεν παίρνει προφυλάξεις , δεν κρατά αποστάσεις και γενικότερα είναι όλοι στον κόσμο τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν βλεπω καμια αναφορά και για τις δυσκολιες που περασαν οι κάτοικοι ξερετε και εμεις περασαμε δυσκολίες και πολλες μαλιστα χωρις να μας φερνουν τζαμπα φρουτα και χαρτια υγειας εμεις τα πληρωναμε δεν ανηκουμε φενεται στους ψηφοφορους για να μας προμηθευουν τζαμπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

Κάτωθι των περισσοτέρων κειμένων του διαδικτυακού τόπου παρέχεται η δυνατότητα υποβολής σχολίων από τους χρήστες/ επισκέπτες. Η δυνατότητα αυτή είναι καταρχήν ελεύθερη. Ωστόσο, η συντακτική ομάδα δύναται να προβεί άμεσα και χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση ή αιτιολόγηση, στη διαγραφή οιουδήποτε σχολίου κρίνει ότι είναι εκτός του δεοντολογικού πλαισίου, των στόχων και των υπηρεσιών του διαδικτυακού τόπου, ειδικά δε εάν αυτό είναι υβριστικό, ειρωνικό, έχει στόχο να προσβάλλει τρίτο πρόσωπο ή την ιστοσελίδα.

Σε καμία περίπτωση ο διαχειριστής του διαδικτυακού τόπου δεν υιοθετεί, ενστερνίζεται, αποδέχεται ή εγγυάται την αλήθεια των προσωπικών σκέψεων, αντιλήψεων και πληροφοριών, οι οποίες εκφράζονται από τους επισκέπτες/χρήστες της ιστοσελίδας.

Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης.

Η συντακτική ομάδα του Aridaia365