 |
| Οι πληροφορίες που ακολουθούν δεν είναι καθόλου ευχάριστες |
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο, κι ειδικά μετά τη σοκαριστική απαγωγή της 10χρονης στην Θεσσαλονίκη, όπου η φράση «παιδική πορνογραφία» ακούγεται και διαχέεται ολοένα και περισσότερο στο κοινό.
Το Τμήμα Εξέτασης Ψηφιακών Πειστηρίων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών εξήγησε στο Dikaiologitika News πώς δουλεύει αυτό το σκοτεινό σύστημα και κυρίως πώς το εξιχνιάζει αποτελεσματικά το παραπάνω τμήμα. Οι πληροφορίες που ακολουθούν δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Το ευχάριστο είναι ότι οι υποθέσεις έρχονται γρήγορα στο φως.
«Είναι σοκαριστικό να έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτό το υλικό, πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια για να το περιγράψεις» μας λέει ο διοικητής του τμήματος εξέτασης ψηφιακών πειστηρίων, αστυνόμος Α’, Αλέξανδρος Βασιλαράς και συνεχίζει: «Αντίθετα με τις άλλες δουλειές, όλες δύσκολες στο αστυνομικό έργο, αυτό δεν συνηθίζεται ποτέ. Υπάρχουν περιπτώσεις που έχουν χαραχθεί στο μυαλό μου για πάντα».
Βρισκόμαστε στο 7ο τμήμα της ΔΕΕ που έχει φτάσει να διαχειρίζεται 1000 υποθέσεις το χρόνο, αποτελείται από 35 άτομα προσωπικό και οι 20 από αυτούς είναι πραγματογνώμονες. Το τμήμα είναι από τα πιο πρόσφατα τμήματα της ΔΕΕ, δημιουργήθηκε το 2012. Όλοι όσοι δουλεύουν σε αυτό, έχουν διεθνείς πιστοποιήσεις ψηφιακής εγκληματολογίας (digital forensics) και επί μέρους πιστοποιήσεις όπως : network forensics, database forensics, mobile forensics, drone forensics κ.ο.κ.
Η δουλειά είναι αναμφίβολα «βαριά». «Έρχονται υποθέσεις όπου το υλικό που έχεις να διαχειριστείς είναι δεκάδες Terabyte» μας λέει ο κος Βασιλαράς και συνεχίζει: «Παρ’ όλα αυτά, ψηφιακή εγκληματολογία σημαίνει ότι τίποτα δεν υπάρχει πια που να μην είναι ανιχνεύσιμο στο διαδίκτυο. Και να μην είναι τώρα άμεσα, γίνεται μετά από λίγο. Γιατί ξέρετε τι είναι για εμάς τα ψηφιακά πειστήρια; Είναι σιωπηλοί μάρτυρες. Όταν τους βρεις όμως μιλάνε. Και μιλάνε πολύ».
Αλίευση παιδιών μέσα από τα ψηφιακά παιχνίδια
Όπως μας εξήγησε ο κ. Βασιλαράς ένα μεγάλο μέρος του βρώμικου παιχνιδιού της πορνογραφίας παίζεται σήμερα με τα μη συμβατικά ψηφιακά πειστήρια όπως για παράδειγμα οι κονσόλες των παιχνιδιών.
«Σήμερα που όλα συνδέονται online κι οι χρήστες μιλάνε μεταξύ τους, πολλοί παιδόφιλοι τις χρησιμοποιούν. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι ένας πολύ συχνός τρόπος για να πλησιάσουν παιδιά» λέει ο κος Βασιλαράς και προσθέτει:« Κάποιος που θέλει να πλησιάσει ένα παιδί με φυσικό τρόπο θα δυσκολευτεί , ενώ μέσω του παιχνιδιού που ο παιδόφιλος θα παρουσιαστεί σαν συνομήλικος, θα αποκτήσει την οικειότητα».
Live, σκληρό πορνογραφικό υλικό – και- στην Ελλάδα
«Η τεχνολογία χρησιμοποιείται ιδιαιτέρως από τους παιδόφιλους. Υπάρχουν περιπτώσεις παιδικής πορνογραφίας στην Ελλάδα και πρόσφατα μάλιστα» ξεκαθαρίζει ο κος Βασιλαράς.
Και πώς μπαίνει ο παιδόφιλος στο σύστημα; «Διαβάζουν, μαθαίνουν πληροφορίες, μυούνται στην κρυπτογράφηση και στις τεχνικές κι έτσι κάποια στιγμή αρχίζουν να νιώθουν ασφαλείς. Οι εγκέφαλοι των κυκλωμάτων, τους βάζουν σιγά- σιγά στο κλειστό “forum”. Κάθε νέος ‘παίχτης’ για να προχωρήσει στο σύστημα, εισέρχεται σταδιακά στο σκληρό πορνογραφικό υλικό. Η πρόσβαση σε κάθε τέτοια πλατφόρμα γίνεται κατόπιν εκπαίδευσης».
Με δύο λόγια: οι εγκληματίες εκπαιδεύονται στο πώς να είναι ασφαλείς σε μια επιχείρηση της αστυνομίας αλλά αυτό που τους νοιάζει στο δια ταύτα δεν είναι το να είναι ασφαλές το κάθε μέλος, αλλά να είναι ασφαλής η πλατφόρμα που γίνεται η δουλειά.
Όπως τονίζει ο κ. Βασιλαράς: « Mας έχει τύχει σε υποθέσεις όπου έχουμε κληθεί ως μάρτυρες κατηγορίας να μας λένε οι δράστες μέσα στην δικαστική αίθουσα: ‘μα καλά πώς με πιάσατε;’»
Πολλές φορές το παιδόφιλο πορνογραφικό υλικό εξελίσσεται live με την λογική του να μην αφήνει ίχνη. Όπως συνεχίζει να εξηγεί ο κος Βασιλαράς: «Όσοι θέλουν να δουν σκληρό υλικό πληρώνουν πολλά χρήματα για ένα ζωντανό βιασμό ή κακοποίηση ενός παιδιού, μιας και θεωρούν ότι το live δεν αφήνει στοιχεία. Το πιο σοκαριστικό στις υποθέσεις παιδικής πορνογραφιας είναι ο τρόπος που βλέπεις ότι πλησιάζουν ένα παιδί, πώς το «διαχειρίζονται», πώς το φέρνουν κοντά τους. Βλέπεις τα «δωράκια» που του κάνουν προκειμένου να το παγιδεύσουν.
Βλέπεις σε μια πρώτη φωτογραφία την απόσταση που υπάρχει μεταξύ σε παιδί και δράστη την πρώτη φορά που το έχει πλησιάσει. Μέσα από την ανάλυση των φωτογραφιών βλέπουμε στα εργαστήρια μας την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης μέσα σε 2 -3 μήνες. Αυτό που βλέπουμε να έχει συμβεί στο παραπάνω μεσοδιάστημα είναι πόσο έχει καταφέρει να πλησιάσει ο δράστης το παιδί και πως τελικά φτάνει να το κακοποιεί σεξουαλικά.
Κι οι οικογένειες μπλεγμένες – ηθελημένα ή όχι- στο αρρωστημένο σύστημα
Το σύστημα έχει δυστυχώς σύμφωνα με τον κο Βασιλαρά κι άλλες προεκτάσεις. «Οι εικόνες είναι πάντα δύσκολες. Ειδικά όταν βλέπεις για παράδειγμα να έχουν εμπλακεί στη σεξουαλική κακοποίηση αδέλφια. Υπάρχουν περιπτώσεις που βλέπεις για παράδειγμα τον μεγάλο αδελφό να φωτογραφίζει τον μικρότερο, προκειμένου να μοιράσει φωτογραφίες του τελευταίου. Άλλωστε το σύστημα της παιδικής πορνογραφίας λειτουργεί με τη λογική του διαμοιρασμού.
Ο μεγαλύτερος αδελφός το κάνει άθελα του, χωρίς να το καταλαβαίνει ότι λειτουργεί σαν προαγωγός του μικρότερου. Δεν καταλαβαίνει ότι είναι κι ο ίδιος παγιδευμένος. Στην πραγματικότητα αυτό που ψάχνει μπορεί να είναι να κάνει μια σχέση».
Τα καλά νέα είναι ότι οι γνώσεις και η τεχνολογία στο εργαστήριο της ΔΕΕ είναι προσαυξημένες. Ένα από τα εργαλεία μας μάλιστα είναι και η τεχνητή νοημοσύνη (artificial intelligence). Η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης μας βοηθά για παράδειγμα στο γρήγορο σκανάρισμα εικόνων πορνογραφίας ανηλίκων σε ένα αχανές ψηφιακό υλικό.
Δυστυχώς όμως, υπάρχουν κι άλλες θλιβερές περιπτώσεις με πρωταγωνιστές τα παιδιά σε πορνογραφικό υλικό, ίσως οι πιο θλιβερές και σκληρές απ’ όλες. Σύμφωνα με τον κο Βασιλαρά υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις όπου γονείς στήνουν ένα κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης και καταγράφουν τα ίδια τα παιδιά τους. Γονείς που μετά κρατούν αυτό το υλικό είτε για δική τους χρήση είτε το πουλούν.
Όπως καταλήγει ο κος Βασιλαράς: «Σε σοκάρει να βλέπεις κάποιον να έχει τοποθετήσει κρυφή κάμερα στο γραφείο του παιδιού του. Δεν υπάρχουν όρια στο τι σκέφτεται ένα ανθρώπινο μυαλό για να πάρει αυτό που θέλει. Όλο λες: ΄τα χω δει όλα, κι όλο κάτι καινούργιο βλέπεις….’»
Αυτό που με τρελαίνει και με εξοργίζει είναι όταν βλέπω κάποιες ηλιθιες (συγνώμη) να ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους στο Facebook. Μα δεν τις κόβει καθόλου; Είναι ακατοίκητο;
ΑπάντησηΔιαγραφή