Τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά
Μπήκαμε στον Αύγουστο που αποτελεί τον μήνα έναρξης της προετοιμασίας των ερασιτεχνικών ομάδων, ενώ θα ξεκινήσουν και τα επαγγελματικά πρωταθλήματα, παρότι είναι διακινδυνευμένο να το πούμε αυτό.
Σε λίγες ημέρες λοιπόν, όποιος γυρίσει στα γήπεδα της περιοχής θα δει συγκεντρώσεις παραγόντων, παικτών και προπονήσεις, αλλά και κάποιον ιερέα να κάνει τον αγιασμό της εκάστοτε ομάδας.
Ρίχνοντας κάποιος μια ματιά στο ποδοσφαιρικό χάρτη της Πέλλας, θα καταλάβει εύκολα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά.
Έχουν χαθεί ιστορικές ομάδες στα στενά μονοπάτια των τοπικών κατηγοριών, κάποιες άλλες εξαφανίστηκαν από προσώπου γης και αυτή την στιγμή, μόνο δύο ομάδες με τα πάμπολλα προβλήματα τους, θα μας εκπροσωπήσουν στα πανελλήνια πρωταθλήματα.
Ο Αλμωπός στην SL2 και ο Εδεσσαϊκός στην Γ’ Εθνική, ενώ η Θύελλα Σαρακηνών μετακομίζει στην Θεσσαλονίκη, υπογράφοντας ουσιαστικά το τέλος της και ο ΑΣ Γιαννιτσά επέστρεψε στα τοπικά πρωταθλήματα.
Όλες οι υπόλοιπες ομάδες είναι στις τοπικές ερασιτεχνικές κατηγορίες, με το τεράστιο πρόβλημα της μη εγγραφής στο μητρώο της ΓΓΑ να πλανάται όλο και περισσότερο από την στιγμή που η καταληκτική ημερομηνία πλησιάζει απειλητικά.
Οι περισσότερες ομάδες μέσω κάποιων «τρελών» παραγόντων, προσπαθούν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και να συντηρηθούν, να καλύψουν τις δαπάνες λειτουργικότητας, χωρίς να έχουν κάποιους στόχους, παρά μόνο την λειτουργία του σωματείου, για να αποφύγουν την ρετσινιά της κλειστής κοινωνίας που ζουν, σε περίπτωση που αποχωρήσει επι των ημερών τους, ο σύλλογος που διοικούν.
Τι να πρωτοθυμηθούμε από ομάδες που έγραψαν ιστορία και έχουν περάσει στο περιθώριο, δυστυχώς για το ποδόσφαιρο της Πέλλας, η Αναγέννηση Γιαννιτσών, ο Αετός Σκύδρας, ο Μέγας Αλέξανδρος Ν.Μυλοτόπου, ο Αριστοτέλης Λουτροχωρίου, ο Ατρόμητος Κωνσταντίας, οι Μαύροι Αετοί Παραλίμνης, ο ΠΑΟΚ Αραβησσού, ομάδες που μας εκπροσώπησαν στα εθνικά πρωταθλήματα και κάποιες άλλες που ίσως να μας διαφεύγουν αυτή την στιγμή.
Αυτήν την στιγμή ομάδες που αποτελούσαν παραδοσιακές ποδοσφαιρικές δυνάμεις, δυσκολεύονται να κατέβουν στο πρωτάθλημα της ΕΠΣ Πέλλας, κάτι που αποτελεί πισογύρισμα για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.
Η εικόνα που υπάρχει στο ποδόσφαιρο της Πέλλας και της ευρύτερης περιοχής, μόνο αισιοδοξία δεν δίνει, αλλά μόνο τεράστιο προβληματισμό σε όλους τους θιασώτες του αθλήματος.
Αυτό φαίνεται και από τη συνεχόμενη μείωση συμμετοχής των ομάδων στα πρωταθλήματα, ήρθαν δύσκολες εποχές, δεν υπάρχουν χρήματα, πολλοί παράγοντες ασχολούνται πολλά χρόνια και έχουν κουραστεί, ενώ και οι φίλαθλοι δεν δείχνουν τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για να παρακολουθήσουν ερασιτεχνικούς αγώνες, όπως παλιότερα.
Δυστυχώς το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο ακολουθεί με μεγάλη ταχύτητα την φθίνουσα πορεία και για αυτό σκεφτόμαστε και λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα, κάθε φέτος και χειρότερα.
Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί μομφή για κανέναν, απλά αποτυπώνει την δυσχερή κατάσταση που βρισκόμαστε αρχικά σαν κοινωνία και μετά σαν αθλητισμός, σε μια χώρα όπου τα προβλήματα περισσεύουν και με την στάση της Πολιτείας σε κάποια θέματα, η κατάσταση έχει γίνει ακόμη χειρότερη και έτσι όπως πάει το μέλλον του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου βαδίζει στο τέλος του.
είναι μια φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Υπήρξε διόγκωση του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου γιατί ήταν ανεξέλεγκτο.Τώρα που χρειάζονται σωστά αποδυτήρια ,wc , φωτισμός ,θέρμανση και γιατρός σε κάθε γήπεδο σε κάθε αγώνα τώρα υπαρχει μικρότερο μέγεθος.
2.Είναι ευκαιρία να γίνουν καλύτερες οι συνθήκες ,οι χώροι ,η εκπαίδευση παραγόντων προπονητών αθλητών.
3.Συγκρίνουμε πια το ποδόσφαιρο με άλλα αθλήματα.
Για τον διαιτητικό μαρασμό που τόσοι διαιτητές φαγώθηκαν και άλλοι τα παράτησαν από τον νόμο Πέλλας γιατί δεν αναφέρεσται στο άρθρο σας κύριε ,και αυτό το αναφέρω διότι και η διαιτησία είναι ένα κομμάτι του ποδοσφαίρου που πηγαίνει προς τα πίσω.........
ΑπάντησηΔιαγραφή1 είναι πρόβλημα στη χώρα και λίγοι το έχουμε αντιληφθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημογραφικό
Στα χωριά έχουν μείνει μόνο συνταξιούχοι .
Τα δημοτικά και τα νηπιαγωγεία έκλεισαν .
Επίσης πολύ μεγάλο κακό η εκτεταμένη χρήση internet στις ηλικίες που εμείς παίζαμε 5-6 ώρες ποδόσφαιρο τη μερα
Αν υπήρχαν παιδιά θα υπήρχαν και ομάδες θα υπήρχε και ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.Παραγοντες με τρέλα θα υπάρχουν πάντα και παντού.
Και τι δε θα δινα για να πάω πάλι σενα τοπικό ντέρμπι και μετά όλοι στο καφενείο για καζουρα.
Καλά έκανε λοιπόν φέτος ένας διαιτητής που παράτησε την διαιτησία και μπήκε στο νέο δ.σ. της ομάδας του χωριού του ως γενικός αρχηγός σε ομάδα Α1 περιοχής Γιαννιτσων
ΑπάντησηΔιαγραφή