 |
| Διαβάστε περισσότερα |
Ζώντας ως σκλάβοι ολόκληρη τη ζωή τους 36 άνθρωποι στη Νότια Καρολίνα των ΗΠΑ θάφτηκαν και ξεχάστηκαν μέσα στην ανωνυμία. Τα ονόματά τους μπορεί να έσβησαν στην Ιστορία, αλλά τώρα ερευνητές χρησιμοποιούν το DNA για να ρίξουν μια ματιά στις «κλεμμένες» ζωές τους.
Στη δεκαετία του 1700, ένα αγόρι γεννήθηκε ως σκλάβος και πέρασε τη ζωή του δουλεύοντας στην παραλιακή πόλη Τσάρλεστον της αποικίας της Νότιας Καρολίνας. Όταν πέθανε γύρω στα 50, θάφτηκε ανώνυμα σε ένα τάφο μαζί με άλλους 35 σκλάβους.
Αυτή είναι η πιθανότερη ιστορία για αυτόν αλλά και για όλους τους άλλους που έχουν θαφτεί στην από καιρό ξεχασμένη τοποθεσία. Δεν υπάρχει κάποιο γραπτό αρχείο και για τους 36 και τα ονόματά τους έχουν χαθεί, μαζί με οποιεσδήποτε λεπτομέρειες της ζωής τους. Όμως τώρα οι ιστορίες τους αρχίζουν να λέγονται μέσα από αυτό που άφησαν πίσω: οστά, δόντια και, κυρίως, DNA.
Τις τελευταίες δεκαετίες, η πρόοδος στην έρευνα του DNA επέτρεψε στους επιστήμονες να χρησιμοποιούν ανθρώπινα λείψανα και να ρίχνουν μια ματιά στις ζωές ανθρώπων που έχουν πεθάνει από καιρό. Στο Τσάρλεστον, αυτό σηματοδοτεί την ερευνητική προσπάθεια εντοπισμού μερικών από τις αφρικανικές ρίζες που «κόπηκαν» εξαιτίας της δουλείας.
«Ζωντανεύει τη μνήμη τους», δήλωσε στο Associated Press η Ράκελ Φλέσκες, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ που μελέτησε τα λείψανα. «Αυτός είναι ένας τρόπος αποκατάστασης της στερημένης αξιοπρέπειας αυτών των ανθρώπων».
Το ερευνητικό έργο στο Τσάρλεστον ξεκίνησε πριν από μια δεκαετία, όταν εργάτες σε κατασκευαστικά έργα ανακάλυψαν τα ανθρώπινα λείψανα κάτω από έναν πολυχώρο Τέχνης, το Gaillard Center.
Αυτά τα λείψανα χρονολογούνται από το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα και πιστεύεται ότι προέρχονται κυρίως από σκλάβους αφρικανικής καταγωγής που ζούσαν εκεί κοντά. Μερικοί από αυτούς συμπεριλαμβάνονταν πιθανότατα μεταξύ των εκτιμώμενων περίπου 175.000 Αφρικανών που μεταφέρθηκαν στην Αμερική μέσω του λιμανιού του Τσάρλεστον, ενός κόμβου για το υπερατλαντικό δουλεμπόριο.
Το 2017, οι αξιωματούχοι της πόλης έθαψαν τα λείψανα στο σημείο και αποφάσισαν να φτιάξουν και ένα μνημείο. Όμως, τα μέλη της κοινότητας επιθυμούσαν να μάθουν περισσότερα για αυτούς τους ανθρώπους και έτσι, με ελάχιστα διαθέσιμες καταγεγραμμένες πληροφορίες, στράφηκαν στην επιστήμη. Έτσι, γεννήθηκε το «Anson Street African Burial Ground Project» και οι ερευνητές ξεκίνησαν να αναζητούν ενδείξεις.
Τα ανθρώπινα δείγματα από την τοποθεσία φανέρωσαν ότι οι νεκροί θάφτηκαν με προσοχή, εξήγησε στο Associated Press ο Theodore Schurr, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια που εργάστηκε στην έρευνα. Μερικοί από αυτούς είχαν χάντρες στα μαλλιά ή νομίσματα πάνω από τα μάτια τους. Τα μέταλλα στα δόντια τους έδειξαν ότι μόνο λίγοι είχαν γεννηθεί στην Αφρική. Οι περισσότεροι είχαν γεννηθεί πιθανότατα ως σκλάβοι στο Τσάρλεστον ή εκεί κοντά.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν δείγμα γενετικού υλικού για τους περισσότερους από τους 36 και να αλληλουχήσουν το πλήρες γονιδίωμα για τούς μισούς από αυτούς, οι οποίοι κατόπιν συγκρίθηκαν γενετικά με τους ανθρώπους στη σημερινή Αφρική.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι νεκροί είχαν δεσμούς με πολλά διαφορετικά μέρη κατά μήκος της ακτής της Δυτικής Αφρικής, από τη Γκάμπια έως τη Γκαμπόν. Ήταν κυρίως άντρες και σε μεγάλο βαθμό ήταν ενήλικες όταν πέθαναν. Οι ηλικίες των νεκρών κυμαίνονταν από 3 έως 50 ετών και το DNA τους έδειξε ότι δεν είχαν σχέση μεταξύ τους, εκτός από μια περίπτωση μητέρας-παιδιού.
Οι ερευνητές έκαναν επίσης τεστ DNA σε 78 Αφροαμερικανούς που ζουν στην περιοχή του Τσάρλεστον σήμερα, αλλά μέχρι στιγμής, δεν έχουν βρει κανέναν άμεσο απόγονο όσων έχουν ταφεί στην οδό Anson.
Συχνά ερευνητές χρησιμοποιούν αρχαίο DNA για να καλύψουν κενά στην πιο πρόσφατη ιστορία μας. Αυτό περιλαμβάνει περιπτώσεις όπως το Charleston, αλλά και το New York African Burial Ground Project, το οποίο αποκάλυψε λεπτομέρειες για τους Αφρικανούς και τους απογόνους τους στο Μανχάταν του 18ου αιώνα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η έρευνα αρχαίου DNA έχει επίσης αμφισβητήσει την ιστορία που έχει γραφτεί για ορισμένες κοινότητες. Και ενώ μπορεί να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την αποκάλυψη της ιστορίας των ανθρώπων, πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, σημειώνουν οι ερευνητές, ειδικά όταν πρόκειται για ευάλωτες ομάδες.
Σε αντίθεση με την έρευνα σε ζωντανά υποκείμενα, όπου απαραιτήτως χρειάζεται συγκατάθεση, η εργασία σε ανακτημένα ανθρώπινα λείψανα μπορεί να την παρακάμψει, εξήγησε η Krystal Tsosie, γενετίστρια στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Και στο παρελθόν, οι περισσότεροι ερευνητές δεν συμβουλεύτηκαν ομάδες όπως ιθαγενείς φυλές ή αφρικανούς απογόνους πριν μελετήσουν τα λείψανα πιθανών προγόνων τους. Αλλά αυτού του είδους η εργασία επηρεάζει τις ζωντανές κοινότητες και θα πρέπει να είναι μέρος της συζήτησης, είπαν οι ερευνητές. Για αυτό, στο Τσάρλεστον, οι ηγέτες του ερευνητικού έργου ζήτησαν από τα μέλη της κοινότητας τη συγκατάθεσή τους πριν από κάθε βήμα.
Τα ονόματα των 36 ανθρώπων είχαν χαθεί στην ιστορία και η ομάδα τους έδωσε νέα, όπως ο Coosaw, η Welela, ο Isi και ο Kuto, ώστε να μην είναι απλώς αριθμοί σε έναν χώρο ταφής. Τώρα, το νέο μνημείο θα τιμήσει τις ζωές αυτών των 36 ατόμων, καθώς και των χιλιάδων σκλαβωμένων ανθρώπων που βοήθησαν στην οικοδόμηση του Τσάρλεστον, είπαν οι ηγέτες του έργου.
Το μνημείο βρίσκεται στο Gaillard Center, όπου μια μικρή πλάκα σηματοδοτεί τώρα τον χώρο όπου αποκαλύφθηκαν τα λείψανα. Το μνημείο θα κοσμείται από ένα σιντριβάνι και 36 γλυπτά ζευγάρια χεριών, κόπιες χεριών των κατοίκων, και στη βάση του θα έχει χώμα από άλλους αφρικανικούς ταφικούς χώρους σε όλη την πόλη.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PNAS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
Κάτωθι των περισσοτέρων κειμένων του διαδικτυακού τόπου παρέχεται η δυνατότητα υποβολής σχολίων από τους χρήστες/ επισκέπτες. Η δυνατότητα αυτή είναι καταρχήν ελεύθερη. Ωστόσο, η συντακτική ομάδα δύναται να προβεί άμεσα και χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση ή αιτιολόγηση, στη διαγραφή οιουδήποτε σχολίου κρίνει ότι είναι εκτός του δεοντολογικού πλαισίου, των στόχων και των υπηρεσιών του διαδικτυακού τόπου, ειδικά δε εάν αυτό είναι υβριστικό, ειρωνικό, έχει στόχο να προσβάλλει τρίτο πρόσωπο ή την ιστοσελίδα.
Σε καμία περίπτωση ο διαχειριστής του διαδικτυακού τόπου δεν υιοθετεί, ενστερνίζεται, αποδέχεται ή εγγυάται την αλήθεια των προσωπικών σκέψεων, αντιλήψεων και πληροφοριών, οι οποίες εκφράζονται από τους επισκέπτες/χρήστες της ιστοσελίδας.
Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης.
Η συντακτική ομάδα του Aridaia365