 |
| Αναλυτικά το γράμμα |
Σοκαρισμένη παραμένει η κοινωνία της Πέλλας μετά την αυτοκτονία 17χρονης μαθήτριας στο Ριζάρι στις 16 Ιανουαρίου.
Μία μέρα μετά το τραγικό περιστατικό, μαθήτρια από το ίδιο χωριό φέρεται να έγραψε ένα σοκαριστικό γράμμα, το οποίο προσπαθεί να περάσει κάποια μηνύματα στο κόσμο.
Αναλυτικά το γράμμα, το οποίο αναφέρεται σε υποθετικό σενάριο:
“Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Δεν ξέρω πώς μπορώ να εκφράσω το πώς νιώθω μέσα σε 200 λέξεις. Ίσως φταίει ότι δεν μου αρέσει να εκφράζομαι και να ανοίγομαι σε κανέναν. Νιώθω μόνη! Φοβάμαι! Φοβάμαι ότι αν μιλήσω θα με κρίνουν. Τι θα πει ο κόσμος; τι θα σκεφτούν οι φίλες μου για μένα; θα με καταλάβουν; δεν ξέρω πώς να εκφραστώ, πώς να νιώσω! Είμαι σε απόγνωση.
Μου είπε ότι θα δημοσιεύσει όλες μου τις φωτογραφίες. Φοβάμαι! Γιατί μου το κάνει αυτό; έλεγε πως μ’ αγαπάει, πώς θέλει να είμαι μόνο δικιά του. Ήταν τόσο καλός μαζί μου. Τον ερωτεύτηκα. Ήταν ο λόγος που χαμογελούσα. Κάτι άλλαξε όμως από τη μεριά του και δεν ξέρω τι. Γιατί δε με αγαπάει πια; γιατί θέλει το κακό μου; Εγώ πάντα ήμουν δίπλα του και τον άκουγα σε κάθε του πρόβλημα. Νιώθω ότι όλα τα κατέστρεψα. Δεν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο, αλλά αυτός το θέλει. Μήπως πρέπει να τον ακούσω; Και στην τελική δεν μου ζητάει κάτι παράλογο, θέλει απλά να ολοκληρώσουμε τη σχέση μας.
Ίσως πρέπει να τον ακούσω! Εξ άλλου μ’ αγαπάει, μου το έχει πει. Ώρες ώρες θέλω να βάλω τέλος στη ζωή μου για να γλιτώσουν όλοι.
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, ποιο είναι το σωστό. Ξέρω, όμως, τοι φοβάμαι και να μιλήσω. Ό,τι νιώθω γι’ αυτόν είναι πολύ δυνατό, αλλά γιατί το κάνει αυτό; Γιατί με εκβιάζει; Ίσως θέλει το καλό μου! Κάτι παραπάνω θα ξέρει, είναι μεγαλύτερος. Από την άλλη είναι και διάφορα ηλικίας. Δεν είναι και λίγα 12 χρόνια διαφορά. Αλλά, η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, έτσι δεν είναι;
Εχθές ήταν πολύ επιθετικός μαζί μου, αλλά τον καταλαβαίνω, έχει κι αυτός τις ανάγκες του. Και στην τελική, ήταν απλά μια σφαλιάρα, όλοι έχουμε φάει ξύλο κάποια στιγμή στην ζωή μας. Σήμερα μου ζήτησε να βρεθούμε με πολύ επιθετικό τρόπο.
Θα πάω κι ό,τι είναι να γίνει ας γίνει!
Καληνύχτα!”
Δείτε ολόκληρη την ανάρτηση της ΡωΤα: Ομάδας Κοινωνικής Ενδυνάμωσης Σκύδρας για την έμφυλης ισότητα
Σοκαρισμένη -για άλλη μια φορά- η τοπική κοινωνία του Ν. Πέλλας γίνεται μάρτυρας μιας εφηβικής αυτοκτονίας, αυτή τη φορά 16χρονης από το Ριζάρι Έδεσσας, που έβαλε τέλος στη ζωής της με τη μέθοδο του απαγχονισμού, μες το σπίτι της, το απόγευμα της Τρίτης.
Ο λόγος πληροφορούμαστε ότι εντοπίζεται στην ερωτική απογοήτευση. Παραθέτουμε ένα κείμενο 200 λέξεις όλες κι όλες, όλο ζουμί κι όλο ουσία, λόγια μιας άλλης συντοπίτισσας μας, της Ανίτας Ομούρι μαθήτριας Β' τάξης Λυκείου , που έγραψε εξ αφορμής του τραγικού γεγονότος, ένα δικό της κείμενο. Το κείμενο είναι υποθετικό, αφορά σκέψεις και διαμοιρασμενους προβληματισμούς διαφόρων κοριτσιών, γυναικών και δεν αποτυπώνει τον ψυχισμό υπαρκτών προσώπων
"Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Δεν ξέρω πώς μπορώ να εκφράσω το πώς νιώθω μέσα σε 200 λέξεις. Ίσως φταίει ότι δεν μου αρέσει να εκφράζομαι και να ανοίγομαι σε κανέναν. Νιώθω μόνη! Φοβάμαι! Φοβάμαι ότι αν μιλήσω θα με κρίνουν. Τι θα πει ο κόσμος; τι θα σκεφτούν οι φίλες μου για μένα; θα με καταλάβουν; δεν ξέρω πώς να εκφραστώ, πώς να νιώσω! Είμαι σε απόγνωση.
Μου είπε ότι θα δημοσιεύσει όλες μου τις φωτογραφίες. Φοβάμαι! Γιατί μου το κάνει αυτό; έλεγε πως μ' αγαπάει, πώς θέλει να είμαι μόνο δικιά του. Ήταν τόσο καλός μαζί μου. Τον ερωτεύτηκα. Ήταν ο λόγος που χαμογελούσα. Κάτι άλλαξε όμως από τη μεριά του και δεν ξέρω τι. Γιατί δε με αγαπάει πια; γιατί θέλει το κακό μου; Εγώ πάντα ήμουν δίπλα του και τον άκουγα σε κάθε του πρόβλημα. Νιώθω ότι όλα τα κατέστρεψα. Δεν είμαι έτοιμη για κάτι τέτοιο, αλλά αυτός το θέλει. Μήπως πρέπει να τον ακούσω; Και στην τελική δεν μου ζητάει κάτι παράλογο, θέλει απλά να ολοκληρώσουμε τη σχέση μας.
Ίσως πρέπει να τον ακούσω! Εξ άλλου μ' αγαπάει, μου το έχει πει. Ώρες ώρες θέλω να βάλω τέλος στη ζωή μου για να γλιτώσουν όλοι.
Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, ποιο είναι το σωστό. Ξέρω, όμως, τοι φοβάμαι και να μιλήσω. Ό,τι νιώθω γι' αυτόν είναι πολύ δυνατό, αλλά γιατί το κάνει αυτό; Γιατί με εκβιάζει; Ίσως θέλει το καλό μου! Κάτι παραπάνω θα ξέρει, είναι μεγαλύτερος. Από την άλλη είναι και διάφορα ηλικίας. Δεν είναι και λίγα 12 χρόνια διαφορά. Αλλά, η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, έτσι δεν είναι;
Εχθές ήταν πολύ επιθετικός μαζί μου, αλλά τον καταλαβαίνω, έχει κι αυτός τις ανάγκες του. Και στην τελική, ήταν απλά μια σφαλιάρα, όλοι έχουμε φάει ξύλο κάποια στιγμή στην ζωή μας. Σήμερα μου ζήτησε να βρεθούμε με πολύ επιθετικό τρόπο.
Θα πάω κι ό,τι είναι να γίνει ας γίνει!
Καληνύχτα!"
Τα λόγια της μας φέρνουν κοντά στον εφηβικό ψυχισμό και μας οδηγούν συνειρμικά στις παρακάτω σκέψεις.
-ΟΧΙ δεν είναι η ερωτική απογοήτευση, ούτε ο ίδιος ο έρωτας που φτάνουν ένα άτομο ενδεχομένως ως εκεί.
- είναι η υποβιβασμένη εκπαίδευση που έχει λάβει, αποκομμένη από την εφηβική πραγματικότητα, χωρίς καμία πρόνοια για τις ψυχές των εφήβων, με τον παραγκωνισμό των ανθρωποκεντρικών μαθημάτων, αλλά και με την απουσία μαθημάτων σεξουαλικής αγωγής και διαπροσωπικών σχέσεων που θα βοηθούσαν τα παιδιά να κατανοήσουν και να προσεγγίσουν καλύτερα τις δύσκολες για αυτά έννοιες του έρωτα, της φιλίας, των προσωπικών ορίων και εν τέλει να προχωρήσουν στην γνώση του ίδιου τους του υπέροχου και μοναδικού εαυτού.
- είναι η απομάκρυνση και η ψυχική αποξένωση μεταξύ των μελών των κοινοτήτων, είτε αυτές αποτελούν μικρό κοινότητες ή ευρύτερες κοινότητες.
- είναι το στίγμα που ακολουθεί την ψυχική υγεία, την σεξουαλικότητα -και δη την εφηβική- , την εμφάνιση, τα μεγέθη, την απόρριψη, την κακοποίηση (slut shamming, revenge porn). Είναι ακόμη το κοινωνικό - οικονομικό status που φέρει από μόνο του -ακόμη- στίγμα, σε όλα τα μέλη μιας κοινότητας, αλλά και στα παιδιά, τα οποία βιώνουν και ενδοσχολικά εναν ανταγωνιστικό μόνιμο στίβο με ιεραρχία τόσο βαθμολογική όσο και κοινωνική. Σε αυτό το πλαίσιο η αποτυχία, δεν είναι εύκολα αποδεκτή, ούτε αναμενόμενη και για πολλά άτομα δεν αποτελεί ούτε ενδεχόμενο, ούτε πραγματικότητα, μόνο ντροπή.
- είναι η παντελής έλλειψη πρόληψης και πρόθεσης σχεδιασμού για να εξαλειφθούν όλα αυτά. Είναι που δεν προβλέπεται, όπως φαίνεται, να αλλάξει τίποτα -τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο -
.
.
Μια παιδική/ εφηβική αυτοκτονία δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ερωτικής απογοήτευσης, ούτε φιλικών διαφορών, ούτε διαδικτυακού challenge.
Μια παιδική/ εφηβική αυτοκτονία δεν είναι ατομική ευθύνη• είναι συνευθύνη μιας κοινότητας, μια κοινωνίας, των θεσμών και ως τέτοια θα πρέπει να προσληφθεί. Όταν πεθαίνει ένα παιδί, όλοι να νιώθουμε ότι δουλειά μας είναι να φροντίζουμε να μην επαναληφθεί.
Με βαθιά θλίψη, εκφράζουμε τα συλλυπητήρια μας στα οικεία πρόσωπα, του κοριτσιού.
Πηγή: pellanews.gr
οι γονείς που είναι ?
ΑπάντησηΔιαγραφή