Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2025

Πως ξαναμοιράζουν τον κόσμο ΗΠΑ – Ρωσία ερήμην της Ευρώπης - Γράφει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος

Γράφει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος

Ήταν Φεβρουάριος του 1945, 80 ακριβώς χρόνια πριν, όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούσβελτ, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν και ο Πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ, συναντήθηκαν στη Γιάλτα της Ουκρανίας προκειμένου να χωρίσουν τον κόσμο σε ζώνες επιρροής. 


Και να που 80 χρόνια μετά, το έφεραν έτσι οι συγκυρίες, όπου ΗΠΑ και Ρωσία, χωρίς εκπρόσωπο από την Ευρώπη αυτή τη φορά, έχουν αρχίσει παρασκηνιακές συνομιλίες προκειμένου να λάβει τέλος ο πόλεμος που μαίνεται στην Ουκρανία από το 2022. Το παράδοξο δε στην όλη περίπτωση είναι ότι οι συνομιλίες διεξάγονται για το ποιο θα είναι το μέλλον της Ουκρανίας, χωρίς ωστόσο να παρευρίσκεται σε αυτές ο πρόεδρος της ή κάποιος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


​Οι Αμερικάνοι δια στόματος του Υπουργού Εξωτερικών Μ.Ρούμπιο, διαμηνύουν σε κάθε τόνο ότι είναι θετικοί στην παρουσία ευρωπαίων αξιωματούχων κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, κάτι, ωστόσο, που προσκρούει στην έντονη άρνηση των Ρώσων. Εν ολίγοις, η Ευρώπη για μια ακόμη φορά παραμένει θεατής στις κοσμοϊστορικές αλλαγές που γίνονται στα σύνορα της, μη μπορώντας να συντονιστεί και να ακολουθήσει μία ενιαία γραμμή. Και αυτό γιατί στους κόλπους της υπάρχουν ηγέτες που ορισμένοι εξ αυτών είναι προσηλωμένοι στη ιδέα της συνέχισης της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας προς την Ουκρανία, ενώ άλλοι είναι φίλα προσκείμενοι προς τις ΗΠΑ ή τη Ρωσία, Επομένως, αναφέρουν πολλοί αναλυτές, ότι η σύνοδος κορυφής που έχει συγκαλέσει ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, γίνεται κατά το κοινώς λεγόμενο για τα μάτια του κόσμου.


​Το σημαντικότερο, εντούτοις, δεν είναι ο αποκλεισμός των ευρωπαίων από τις συνομιλίες, αλλά το τι μέλλει γενέσθαι μετά τη λήξη του πολέμου στην Ουκρανία και το τι θα συμπεριλαμβάνει η συμφωνία μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι ηγέτες ΗΠΑ και Ρωσίας, καθώς όπως ακούγεται έντονα η Ρωσία θα έχει εδαφικά οφέλη, μια και όσα εδάφη κατάφερε να αποκτήσει κατά τη διάρκεια του τριετούς πολέμου δεν είναι διατεθειμένη να τα εγκαταλείψει. Από την άλλη οι ΗΠΑ προσβλέπουν σε οικονομικά οφέλη, διεκδικώντας επί της ουσίας την εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών της Ουκρανίας, ως αντάλλαγμα, όπως ανέφερε ο Προέδρος Τραμπ, της οικονομικής και στρατιωτικής  βοήθειας της χώρας του προς την Ουκρανία, το ύψος της οποίας ανέρχεται σε 350 δις. δολλάρια, χρήματα με τα οποία θα μπορούσαν να σωθούν εκατομμύρια υποσιτισμένων ανθρώπων στην Αφρική.

​Παρά τις όποιες αντιδράσεις για τη κοινή δράση ΗΠΑ και Ρωσίας το μόνο σίγουρο είναι ότι η συμφωνία θα επιτευχθεί και αυτό γιατί ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει μάθει να χάνει, κάτι το οποίο φάνηκε από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης του. Δεν είναι τυχαίο και αυτό που είχε αναφέρει προ ημερών ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος στη Διάσκεψη του Μονάχου ότι, δηλαδή «υπάρχει καινούργιος σερίφης στην πόλη», εννοώντας φυσικά τον Τραμπ και την πολιτική που ακολουθεί, την πολιτική του ισχυρού, που κανείς δεν μπορεί να του εναντιωθεί και αυτό που έχει αποφασίσει να το κάνει, θα το κάνει.


​Άλλωστε δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις του για την περιοχή της Γάζας, την οποία θέλει να μετατρέψει σε τουριστικό θέρετρο, εκτοπίζοντας εκατομμύρια Παλαιστινίων, παρακινώντας τους μάλιστα να καταφύγουν σε όμορες χώρες, όπως η Αίγυπτος και η Ιορδανία. Άνθρωποι που βρίσκονται κοντά στον Αμερικανό Πρόεδρο ισχυρίζονται ότι δεν μπλοφάρει και αυτά που λέει τα εννοεί. Καθόλου τυχαίες δεν είναι και οι δηλώσεις του για εξαγορά της Γροιλανδίας από τη Δανία, με το πρόσχημα της γειτνίασης και της εκμετάλλευσης των πολύτιμων μετάλλων της, αλλά και η πρόθεση του να μετατρέψει τον Καναδά σε 51η Πολιτεία των ΗΠΑ.


​Παρότι η Ε.Ε. είναι οικονομικός γίγαντας, γεωπολιτικά παραμένει κατακερματισμένη, με τις ΗΠΑ να καθοδηγούν τις αμυντικές επιλογές της (μέσω ΝΑΤΟ) και τη Ρωσία να επιχειρεί να διασπάσει την ενότητά της. Επιπλέον, η εξάρτηση από τις ΗΠΑ για στρατιωτική προστασία (ειδικά μετά τη ρωσική απειλή) καθιστά την Ευρώπη λιγότερο ανεξάρτητη στις αποφάσεις της. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία επαναχαράσσουν τις σφαίρες επιρροής τους με βάση τα δικά τους συμφέροντα, και η Ευρώπη συχνά αντιδρά παρά διαμορφώνει τις εξελίξεις. Αν η Ε.Ε. θέλει να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο, θα πρέπει να ενισχύσει τη στρατιωτική της αυτονομία, να ακολουθήσει πιο ενιαία εξωτερική πολιτική και να μειώσει την ενεργειακή και αμυντική εξάρτησή της από τρίτες δυνάμεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

Κάτωθι των περισσοτέρων κειμένων του διαδικτυακού τόπου παρέχεται η δυνατότητα υποβολής σχολίων από τους χρήστες/ επισκέπτες. Η δυνατότητα αυτή είναι καταρχήν ελεύθερη. Ωστόσο, η συντακτική ομάδα δύναται να προβεί άμεσα και χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση ή αιτιολόγηση, στη διαγραφή οιουδήποτε σχολίου κρίνει ότι είναι εκτός του δεοντολογικού πλαισίου, των στόχων και των υπηρεσιών του διαδικτυακού τόπου, ειδικά δε εάν αυτό είναι υβριστικό, ειρωνικό, έχει στόχο να προσβάλλει τρίτο πρόσωπο ή την ιστοσελίδα.

Σε καμία περίπτωση ο διαχειριστής του διαδικτυακού τόπου δεν υιοθετεί, ενστερνίζεται, αποδέχεται ή εγγυάται την αλήθεια των προσωπικών σκέψεων, αντιλήψεων και πληροφοριών, οι οποίες εκφράζονται από τους επισκέπτες/χρήστες της ιστοσελίδας.

Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης.

Η συντακτική ομάδα του Aridaia365