Πού το πάει ο Τραμπ; - Γράφει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος

Γράφει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος 

Ζάλη ή καλύτερα παραζάλη είναι ο πιο κατάλληλος χαρακτηρισμός για την πολιτική των δασμών που αποφάσισε να επιβάλλει ο Πρόεδρος των Η.Π.Α. σε 184 χώρες ανά τον κόσμο και στην Ε.Ε., πυροδοτώντας την αρχή ενός παγκόσμιου οικονομικού πολέμου με ανεξέλεγκτες οικονομικές συνέπειες. Ήδη στις τρείς πρώτες ημέρες εφαρμογής των νέων οικονομικών μέτρων, που εξήγγειλε ο Τραμπ, απωλέσθησαν 4 τρις δολάρια, ποσό που αδυνατεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους, καθώς τα χρηματιστήρια ανά τον κόσμο σημείωσαν απώλειες της τάξης έως και 10%. Η ζημία ήδη έχει γίνει και είναι απορίας άξιο σε πόσο χρονικό διάστημα θα καταφέρει η παγκόσμια οικονομία να ανακτήσει τις χαμένες τις δυνάμεις.

​Φαντασμαγορικό το σόου που οργάνωσε ο Πρόεδρος στον κήπο των Ρόδων, παρουσία εκατοντάδων δημοσιογράφων, δισεκατομμυριούχων φίλων του και εργατικών συνδικάτων, οι οποίοι τον επευφημούσαν, βλέποντας τον να κρατάει υπερήφανα τον πίνακα με τον κατάλογο των χωρών στις οποίες επρόκειτο να επιβάλλει δασμούς, αρχής γενομένης από τις 5 Απριλίου. Βέβαια, όπως είναι το σύνηθες, τα καλά δεν κρατούν για πολύ, και έτσι οι ζητωκραυγές και οι επευφημίες διήρκησαν ελάχιστα, μια και η κατάρρευση του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης προκάλεσε τριγμούς στο προεδρικό επιτελείο, με τις φωνές για πάγωμα των δασμών να γίνονται όλο και πιο έντονες.

Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι το είναι το εξής: Ποιος είναι ο απώτερος σκοπός του Προέδρου; Οικονομικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι οι εξαγγελίες των δασμών δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία τακτική του Προέδρου, για να εξαναγκάσει τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου να καθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, προκειμένου να πετύχει ο ίδιος ευνοϊκότερους όρους για τη χώρα του. Και η αλήθεια είναι ότι ως ένα σημείο τα κατάφερε, καθώς όλο και περισσότεροι ηγέτες έσπευσαν να τηλεφωνήσουν στον Αμερικανό πρόεδρο, με σκοπό την επαναδιαπραγμάτευση των μεταξύ τους οικονομικών συμφωνιών, με προεξάρχοντα τον ισραηλινό Πρωθυπουργό, ο οποίος τον επισκέφτηκε ο ίδιος στον Λευκό Οίκο, για κατ’ ιδίαν συζητήσεις.

Αξιοσημείωτη κρίνεται η στάση που φέρεται να κρατάει η Ε.Ε., η οποία, έστω και με καθυστέρηση κάποιων ημερών, αποφάσισε την επιβολή ισόποσων δασμών στις εισαγωγές αμερικανικών προϊόντων, ήτοι ποσοστό 20%, ως αντίποινα στις εξαγγελίες Τραμπ. Εντούτοις, μετά το «πάγωμα» των δασμών για ενενήντα ημέρες, κατόπιν ανακοίνωσης που εξέδωσε ο Λευκός Οίκος, και η Κομισιόν από την πλευρά της αποφάσισε να πράξει το ίδιο, με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να τονίζει προς όλες τις πλευρές ότι εάν οι διαπραγματεύσεις δεν κριθούν ικανοποιητικές τα αντίμετρα της Ευρώπης θα ξεκινήσουν. Από ελληνικής πλευράς, επισημάνθηκε ότι θα πρέπει να εξευρεθεί μια λύση «win-win», κάτι με το οποίο συμφώνησε και ο Αμερικανός Πρόεδρος. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα ο Έλληνας Πρωθυπουργό, Κ. Μητσοτάκης, έκανε λόγο για μία αμοιβαία επωφελής συμφωνία, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, θα μπορούσε να τύχει και της επιβολής μηδενικών δασμών από και προς τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Αναφορικά τώρα με την Κίνα, εκεί τα πράγματα είναι εντόνως ανησυχητικά, μια και μετά τις τελευταίες εξελίξεις οι δασμοί στα κινέζικα προϊόντα ανήλθαν στο 145%(!), εφόσον η Κίνα αποφάσισε την επιβολή 125% στα αμερικανικά προϊόντα. Εν ολίγοις, πρόκειται για διακοπή, ανυπαρξία εμπορικών σχέσεων μεταξύ των δύο οικονομικών γιγάντων, με τους ειδικούς να αναφέρουν ότι όλη αυτή η κατάσταση θα οδηγήσει σε παγκόσμιο «τσουνάμι» . Ήδη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου προειδοποιεί για μείωση έως και 7% στο παγκόσμιο ΑΕΠ, με καμία από τις δύο χώρες να φαίνεται πρόθυμη για υπαναχώρηση. Ελλοχεύει, επομένως, ο κίνδυνος μίας νέας οικονομικής κρίσης με όλες τις καταστροφικές συνέπειες, αυτές που βιώσαμε μόλις πριν λίγα χρόνια και για τις οποίες οι μνήμες είναι ακόμη νωπές.

Το τι μέλλει γενέσθαι επαφίεται στον ίδιο τον ρεπουμπλικάνο πρόεδρο και το οικονομικό του επιτελείο. Το σίγουρο είναι, όμως, ότι μέχρι οι ίδιοι να καταλήξουν στο που ακριβώς αποσκοπούν, η οικονομική κατάσταση του μέσου αμερικανού πολίτη θα γίνεται ολοένα και χειρότερη.