Θοδωρής Σαμαράς στο Aridaia365: «Στόχος μου είναι να αφήσω πίσω ένα ουσιαστικό αποτύπωμα στο ζήτημα των αδέσποτων»

Επιμέλεια συνέντευξης: Αντώνης Καρατζίδης

Είναι ο νεότερος Αντιδήμαρχος του Δήμου Αλμωπίας, μόλις 31 ετών, και κρατά στα χέρια του μία από τις πιο απαιτητικές αλλά και ευαίσθητες αρμοδιότητες, τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων.

Ο Θοδωρής Σαμαράς, με 16 μήνες εμπειρίας στην Αντιδημαρχία Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς, απαντά σε δέκα ερωτήσεις που του έθεσε ο Αντώνης Καρατζίδης, για λογαριασμό του Aridaia365.

Μιλά για το πώς παρέλαβε την κατάσταση, τι έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα, ποιες ήταν οι προκλήσεις, αλλά και τι θέλει να αφήσει πίσω του ως παρακαταθήκη.

Διαβάστε παρακάτω την συνέντευξη:

- Πώς παραλάβατε την κατάσταση με τα αδέσποτα όταν αναλάβατε και ποια ήταν η πρώτη σας προτεραιότητα;

- Η κατάσταση που υπήρχε όταν αναλάβαμε είναι ίδια με αυτήν που αντιμετωπίζει κάθε δήμος της χώρας. Άλλωστε, το πρόβλημα με τα αδέσποτα δεν αφορά μόνο τον δήμο μας, αλλά όλη την Ελλάδα. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε και το είχαμε ως προτεραιότητα από την αρχή είναι να φύγουμε από το κομμάτι της διαχείρισης του προβλήματος και να πάμε στο κομμάτι της λύσης του, στο μέτρο του δυνατού. Πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν μπορεί να λυθεί στο ακέραιο, μπορεί όμως να περιοριστεί.

- Ποια είναι τα τρία πιο απτά αποτελέσματα που μπορούν να "μετρηθούν" από τη δράση της Αντιδημαρχίας σας αυτούς τους 16 μήνες;

- Προτεραιότητα ήταν και εξακολουθεί να είναι η κατανόηση του προβλήματος, η ενημέρωση και ο έλεγχος. Να μάθουν δηλαδή όλες οι πλευρές τα δεδομένα και έπειτα να χαράξουμε από κοινού την πολιτική. Με βάση αυτό προχωρήσαμε: Σε ενημερώσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα, είτε με συνεντεύξεις όπως κάνουμε τώρα είτε σε σχολεία, αλλά και με μια ημερίδα που πραγματοποιήσαμε λίγους μήνες πριν. Σε ελέγχους σε σταβλικές μονάδες, κτηνιατρεία και τοπικές κοινότητες.

τη συνεργασία με όλες τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, που έχουμε μέχρι στιγμής και θα συνεχίσουμε να έχουμε.

- Ποιο ήταν το πιο δύσκολο εμπόδιο που αντιμετωπίσατε στο πεδίο και πώς το ξεπεράσατε;

- Ένα από αυτά ήταν να κατανοήσω από πού ξεκινάει το πρόβλημα, καθώς στην αρχή, όταν έχεις την απειρία, θα ακούσεις διάφορες γνώμες για το πώς πρέπει να δράσεις και αυτό σε αποπροσανατολίζει αρκετά. Η κοινωνική πίεση για λύση στο πρόβλημα, σε συνδυασμό με την απειρία στα πρώτα βήματα, ίσως ήταν το δυσκολότερο. Προφανώς και έγιναν λάθη από πλευράς μου και είναι βέβαιο πως θα συνεχίσω να κάνω λάθη. Προσπαθώ όμως να βελτιώνομαι κάθε μέρα, να διορθώνω τα λάθη και να βρίσκω λύσεις. Αυτό που με βοήθησε ήταν οι συζητήσεις με άτομα που είναι εξειδικευμένα πάνω σε αυτό το κομμάτι και, μέσα από πολλούς διαλόγους, θέσαμε τους στόχους που πρέπει να πραγματοποιηθούν για να μετριάσουμε το πρόβλημα.

- Εχουν υπάρξει αντιδράσεις ή επικρίσεις για τη διαχείριση των αδέσποτων; Αν ναι, πώς απαντάτε σε αυτές;

- Εννοείται πως υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν. Στο κάτω-κάτω είναι ένα πρόβλημα που ποτέ δεν θα λυθεί στο 100%. Δεν είμαστε αυτοί που τα κάνουμε όλα τέλεια, αλλά είμαστε αυτοί που προσπαθούμε να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι, αν δεν υπάρξει συνεργασία από όλους, δεν θα καταφέρουμε τίποτα — ό,τι κι αν γίνει από την πλευρά του δήμου.

Αυτό που έχω να απαντήσω είναι ότι με υπομονή και προσήλωση στο σχέδιο που ακολουθούμε από την αρχή, θα καταφέρουμε να έχουμε αποτελέσματα, αν και νομίζω πως τα πρώτα έχουν ήδη φανεί.

- Η Αντιδημαρχία σας έχει εφαρμόσει κάποια πρακτική που δεν έχει δοκιμαστεί ξανά στον Δήμο μας ή αλλού; Κάτι καινοτόμο;

- Οσο απίστευτο κι αν ακούγεται, η απάντηση είναι θετική. Αυτό άλλωστε είναι δείγμα της διαφορετικής προσέγγισης του προβλήματος. Το ένα από αυτά είναι η δωρεάν στείρωση σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, ένα μέτρο το οποίο ακολουθούν και σε κάποιους άλλους δήμους της Ελλάδας. Το δεύτερο είναι η μείωση 10% στα δημοτικά τέλη σε περίπτωση που κάποιος υιοθετήσει ένα σκυλί από τον Δήμο Αλμωπίας ή στειρώσει αυτό που ήδη έχει. Αυτό είναι ένα μέτρο που δεν ισχύει πουθενά μέχρι σήμερα και είμαστε η μόνη δημοτική αρχή που πήρε μια τέτοια απόφαση. Ήταν μια δέσμευση και του Δημάρχου και δική μου και το κάναμε πράξη. Άλλωστε, ο Δήμαρχος έσκυψε από την πρώτη μέρα πάνω στο πρόβλημα και με στηρίζει σε κάθε βήμα.

- Υπάρχει κάποιο περιστατικό που σας σημάδεψε ένα ζώο, μια ιστορία, μια αντίδραση από δημότη που σας έδωσε δύναμη να συνεχίσετε;

- Σχεδόν καθημερινά, επειδή έχω να κανω με κόσμο ο οποίος είναι πολύ ευαισθητοποιημένος γύρω από ένα τόσο ευαίσθητο κοινωνικό θέμα, μου έχουν συμβεί διάφορα και μπορώ να μιλάω αρκετή ώρα με διάφορες μικρές ιστορίες. Ενα πράγμα που με σημάδεψε πρόσφατα ήταν όταν τηλεφώνησα σε μια κυρία για να την ευχαριστήσω για μια πραγματικά μεγάλη βοήθεια που μου έκανε και το "ευχαριστώ" ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Η απάντησή της ήταν ότι τη συγκίνησα γιατί ποτέ, κανένας δεν της είχε πει μέχρι και σήμερα "ευχαριστώ". Εκεί κατάλαβα ότι τα αυτονόητα δεν τα βλέπει ο καθένας. Ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται την αναγνώριση για να συνεχίσει όποιο έργο και αν κάνει και, πιστέψτε με, η συγκεκριμένη κυρία έχει προσφέρει πολλά με τον εθελοντισμό της στα αδέσποτα όλα αυτά τα χρόνια.

- Οι στειρώσεις και οι υιοθεσίες είναι συχνά αριθμοί. Πόσο δύσκολο είναι να δώσεις "ψυχή" σε μια αριθμητική πολιτική;

- Εδώ επιτρέψτε μου να διαφωνήσω κυρίως στην προσέγγιση. Από τη μία έχουμε τους αριθμούς, οι οποίοι μας δείχνουν τα αποτελέσματα: πόσα αδέσποτα υπήρχαν, πόσα στειρώθηκαν, πόσα υπάρχουν σήμερα. Η σύγκριση λοιπόν είναι αναπόφευκτη. Το σημαντικότερο όμως είναι να μην έχουμε νέα αδέσποτα στους δρόμους. Μπορούμε όμως να το πετύχουμε; Η απάντηση είναι προφανής: όχι! Μπορούμε όμως να το περιορίσουμε με τη βοήθεια όλων. Εμείς από την πλευρά μας αυξάνουμε τις στειρώσεις και δίνουμε βάρος στις υιοθεσίες ώστε να βρούμε νέα σπίτια και οικογένειες για τα αδέσποτα, για να μην είναι απροστάτευτα στους δρόμους. Ο στόχος μας πάντα θα είναι όλα τα αδέσποτα να βρουν από ένα σπίτι γιατί σίγουρα θα είναι πολύ καλύτερα εκεί. Όσο περισσότερες υιοθεσίες, τόσο λιγότερα αδέσποτα στους δρόμους. Αυτή είναι και η "ψυχή" της προσπάθειας. Γιατί αν δεν αγαπάς πραγματικά τα ζώα, θα μιλάς μόνο με αριθμούς και εμείς δεν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία.

- Εχει αλλάξει η νοοτροπία των δημοτών σε σχέση με τα αδέσποτα αυτό το διάστημα; Αν ναι, πού το βλέπετε;

- Η αλλαγή νοοτροπίας σε καθετί δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτό που βλέπω είναι ότι υπάρχει διάθεση από την κοινωνία να μάθει τη νομοθεσία. Αρχίζουν οι ίδιοι να αντιλαμβάνονται το πρόβλημα και βλέπω δίπλα μου πολύ περισσότερους συμμάχους.

Ίσως στην αρχή υπήρχε δυσπιστία, αλλά όχι πια. Έχει αρχίσει ο κόσμος να καταλαβαίνει ότι αν δεν κάνουμε προσπάθεια όλοι μαζί, συγκροτημένα, δεν μπορούμε να έχουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα σε αυτό το πρόβλημα.

Με λίγα λόγια, είμαι πεπεισμένος πως και εμείς αλλά και οι δημότες μας είμαστε ώριμοι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα και θα το κάνουμε, χωρίς περιστροφές και δικαιολογίες!

- Η συνεργασία σας με τις φιλοζωικές οργανώσεις και τους εθελοντές ήταν πάντα αρμονική ή χρειάστηκε "δουλειά";

- Η συνεργασία μας από την αρχή σχεδόν ήταν άψογη και με τους δύο. Κάτσαμε στο τραπέζι μαζί με τον πρόεδρο της φιλοζωικής, ακούσαμε τις ιδέες του και τις προτάσεις του, και κάποιες από αυτές μέχρι στιγμής τις έχουμε εφαρμόσει.

Όπως είπα και πριν: άμα δεν ακούσεις αυτούς που είναι εξειδικευμένοι πάνω σε αυτό το κομμάτι, δεν μπορείς να πετύχεις πολλά. Όσοι δήμοι συνεργάζονται με τις φιλοζωικές οργανώσεις, στο κάτω-κάτω, πετυχαίνουν πολλά περισσότερα πράγματα από όσα θα μπορούσαν να πετύχουν μόνοι τους. Η συνεργασία είναι αυτή που θα μας πάει μπροστά και θα πετύχουμε σε όλους τους τομείς.

- Όταν ολοκληρωθεί η θητεία σας, τι θα θέλατε να έχει μείνει πίσω ως "υπογραφή" σας σε αυτή την τόσο ευαίσθητη αρμοδιότητα;

- Η υπογραφή μου θα ήταν το τέλος αυτού του προβλήματος. Δύσκολο μεν, αλλά όχι ακατόρθωτο. Το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι κάναμε μέχρι σήμερα και, σιγά-σιγά, θεωρώ ότι τα πράγματα θα γίνονται ακόμα καλύτερα. Η υπομονή είναι αρετή και το μεγαλύτερό μας όπλο.