Κυζιρίδης: Από τη Σκύδρα μέχρι το Εδιμβούργο, το story του νεαρού που έχει στόχο να «κατακτήσει» (και) τη Σκωτία

Από τη Σκύδρα μέχρι το Εδιμβούργο

Το ποδόσφαιρο είναι τόσο απλό αλλά και σύνθετο την ίδια ακριβώς στιγμή, που καθημερινά πλάθει ιστορίες με «πρωταγωνιστές» που κατάφεραν να φτάσουν στην υλοποίηση των ονείρων τους. Ή έστω σε ένα μεγάλο τους μέρος, από όσα σκέφτονταν τα χρόνια που ήταν παιδιά.

Κάπως έτσι και με αφορμή αυτό θα ξετυλίξουμε το «κουβάρι» της πορείας του Αλέξανδρου Κυζιρίδη και της διαδρομής του από τη Σκύδρα μέχρι και το Εδιμβούργο, αφού ο Ελληνας μεσοεπιθετικός υπέγραψε πριν από μερικές ημέρες στη Χαρτς και η νέα σεζόν θα τον βρει στο Tynecastle Park, αντιμέτωπο με brand names όπως η Σέλτικ και η Ρέιντζερς.

Ακόμη ένας από εμάς λοιπόν … απειλεί να «κατακτήσει» τον κόσμο της Scottish Premiership, όπως και μεταξύ άλλων έκαναν στο παρελθόν οι Γιώργος Σαμαράς, Γιώργος Γιακουμάκης και τόσοι άλλοι.

Γιατί όχι μάλιστα, με γνώμονα την περσινή του παρουσία στη Σλοβακία όπου ήταν με τη Μιχαλόβτσε εκ των κορυφαίων της Slovak First Football League.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σκύδρα, ξάδερφος και πολύ καλός φίλος του Κουλούρη, ο τελικός της Under 19 με τον Ηρακλή που τα άλλαξε όλα

Γεννημένος τον Σεπτέμβριο του 2000 στη Σκύδρα, είναι ακόμη ένας άξιος εκπρόσωπος της συγκεκριμένης κωμόπολης που διατηρεί μακρά «παράδοση» ώστε να «βγάζει» καλούς ποδοσφαιριστές. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα πως ξάδερφός του - έστω και μακρινός - είναι ο Ευθύμης Κουλούρης που αναδείχθηκε πρόσφατα MVP και πρώτος σκόρερ της Ekstraklasa και μάλιστα διατηρούν πάρα πολύ καλές σχέσεις. Φανταστείτε λοιπόν πόσα… κιλά μπάλα θα βρίσκονται στο ίδιο τραπέζι όταν συναντιούνται στα μέρη που πέρασαν πλάι-πλάι τα χρόνια της νιότης τους.

Αμφότεροι μάλιστα δεν ξεχνούν ποτέ τις «ρίζες» τους και είναι χαρακτηριστικό πως όποτε μπορούν επισκέπτονται τους σημερινούς πιτσιρικάδες της περιοχής και τους μεταφέρουν τα βιώματά τους και τις εμπειρίες που αποκόμισαν. Πριν από μερικά χρόνια μάλιστα ο σύλλογος του ΝΠΣ Σκύδρας είχε αναφέρει χαρακτηριστικά. «Χθες είχαμε την χαρά να φιλοξενήσουμε στο γήπεδο μας, δύο παιδιά τα οποία κάνουν περήφανη την πόλη μας διεθνώς. Οι παίκτες μας είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν μαζί τους, ενώ ο Ευθύμης και ο Αλέξανδρος ευχήθηκαν στην ομάδα μας κάθε επιτυχία.»

Τυχαίο ή μη και οι δύο φόρεσαν τη φανέλα του ΠΑΟΚ, αν και ο «ήρωας» της ιστορίας μας το έπραξε μόνο στο επίπεδο των παιδικών τμημάτων όπου πάντως πήρε τίτλους, στα αντίστοιχα ηλικιακά πρωταθλήματα που συμμετείχε. Ακολούθησαν Βέροια, Παναιτωλικός και Ηρακλής, σε ένα όμως… δύσβατο μονοπάτι που μόνο στρωμένο με… ροδοπέταλα δεν ήταν, καθώς στην πορεία του προέκυψαν αρκετές δυσκολίες και λόγω αυτών σκέφτηκε προς στιγμήν να τα παρατήσει. Ωστόσο ο μεγάλος του αδερφός τον έπεισε να μην εγκαταλείψει και τον Μάιο του 2019 όλα άλλαξαν.

Τότε ήταν βασικό στέλεχος της Under 19 του Γηραιού που έφτασε μέχρι τον τελικό του αντίστοιχου πρωταθλήματος της Super League 2 όπου και νίκησε την Κέρκυρα. Ο final διεξήχθη στο γήπεδο της Νεάπολης του Βόλου και άνθρωποι του ομώνυμου club που είχε μόλις εξασφαλίσει τον προβιβασμό του στα «σαλόνια» τον είδαν εν δράση και αποφάσισαν να τον αποκτήσουν.

Πάνω-κάτω εκείνες τις ημέρες ντεμπουτάρισε σε επαγγελματικό επίπεδο σε ένα παιχνίδι των Θεσσαλονικιών με τον Πλατανιά και το 2019/20 τον βρήκε στη Super League 1. Τον Δεκέμβριο του 2019 και σε έναν αγώνα με τον Αρη έπαιξε για πρώτη φορά στα «σαλόνια», ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής πήρε στα Play Out εκείνης της περιόδου όπου μάλιστα βρήκε δίχτυα κόντρα στον Ατρόμητο και ο μικρός έδειχνε έτοιμος να… ανοίξει τα φτερά του για το εξωτερικό.

Η «Ιθάκη» της Σλοβακίας, «συστήθηκε» με την Ζλάτε Μοράβτσε, «εκτόξευσε» τις «μετοχές» του στην Μιχαλόβτσε και υπέγραψε στην Χαρτς

Βασικά το επεδίωξε και ο ίδιος, καθώς επιθυμούσε να… βουτήξει στα βαθιά και να δοκιμάσει την τύχη του εκτός των συνόρων. Ρίσκαρε και υπό αυτές τις συνθήκες βρέθηκε για πρώτη φορά στη Σλοβακία και συγκεκριμένα στη Ζλάτε Μοράβτσε, όπου και άρχισε να «χτίζει» το όνομά του στη χώρα. Την πρώτη του σεζόν πήρε 32 ματς, σημείωσε επτά γκολ και έδωσε ισάριθμες ασίστ, ενώ τη δεύτερη «ανέβασε» τα νούμερά του και έφτασε τα οκτώ προσωπικά τέρματα.

Αγωνιζόμενος κυρίως στο αριστερό «φτερό» εκτόξευε συνεχώς τις «μετοχές» του και έτσι ήρθε η μεταγραφή για την ουγγρική Ντέμπρετσεν. Στο Nagyerdei Stadion έμεινε για 1,5 σεζόν, ακολούθησε ένας δανεισμός λίγων μηνών στη Μούρα της Σλοβενίας και το καλοκαίρι του 2024 επέστρεψε στη Σλοβακία για λογαριασμό της Μιχαλόβτσε.

Υπό αυτές τις συνθήκες στάθηκε στην εκκίνηση της περιόδου που μόλις πέρασε στη λήθη του παρελθόντος (σ.σ. το 2024/25), όπου και ήταν η κορυφαία - μέχρι την επόμενη; - της καριέρας του. Σε 30 εμφανίσεις του βρήκε 16 φορές δίχτυα και μοίρασε οκτώ τελικές πάσες, εξέλιξη που τον αναγόρευσε σε έναν εκ των κορυφαίων παικτών της κατηγορίας.

Το club του «φλέρταρε» με ένα «εισιτήριο» για το Conference και ναι μεν δεν τα κατάφερε, με εκείνον «ηγέτη» ολοκλήρωσε μία από τις κορυφαίες του σεζόν μετά τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας. Στην επαρχία του Κόσιτσε… κίνησαν γη και ουρανό ώστε να τον κρατήσουν, αλλά ήδη η επωνυμία «Alexandros Kyziridis»…. είχε φτάσει στην πρωτεύουσα της Σκωτίας. Τα προ μηνών ρεπορτάζ αναφέρουν πως άνθρωποι της Χαρτς τον τσέκαραν αρκετές φορές εν δράση, πείστηκαν για το ταλέντο του και πλέον στα 25 του χρόνια ανοίγεται διάπλατα μπροστά του μία μεγάλη πρόκληση.

Πρόκειται για την επιβράβευση των προσπαθειών του; Ισως, αλλά φυσικά και με γνώμονα το σχετικά νεαρό της ηλικίας του δύναται η άνωθεν εξέλιξη να αποτελέσει (και) την «ατμομηχανή» για το κάτι παραπάνω. Ποιος ξέρει; Ολα στα… πόδια του είναι.

Η «πριγκίπισσά» του Μαρία που πάσχει από σύνδρομο Down και η αγαπημένη του σύντροφος. Γιατί φορά πάντα το «89» και το… γούρι του πριν από κάθε ματς

Πάντως τίποτε από τα παραπάνω ίσως και να μην γίνονταν ποτέ πραγματικότητα αν στο πλευρό του δεν βρίσκονταν η αγαπημένη του σύζυγος Μαίρη, ενώ στην φαμίλια τους περιμένουν και το πρώτο τους παιδί. Πρόκειται για το στήριγμά του και την λατρεύει, όπως φυσικά και όλους τους δικούς του ανθρώπους. Οπου ξεχωριστή θέση στην καρδιά του κατέχει η αδερφή του Μαρία που πάσχει από σύνδρομο Down. Η «πριγκίπισσά» του όπως την αναφέρει συνεχώς και πολλάκις εμφανώς συγκινημένος.

Ο Κυζιρίδης μιλάει δημόσια για εκείνη σε μία προσπάθεια να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη ώστε να σταματήσουν ανάλογες περιπτώσεις να θεωρούνται ταμπού. Προς τιμήν του και με περίσσιο θάρρος το πράττει με σκοπό όλοι μας ως κοινωνία να μην περιθωριοποιούμε όσα άτομα πάσχουν από σύνδρομο Down και να αντιληφθούμε επιτέλους πως δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να επηρεάζονται ψυχολογικά, τόσο εκείνοι όσο και οι οικείοι τους.

Οι πράξεις του προϋποθέτουν «δύναμη» και «μεγαλείο» ψυχής το οποίο τον διακατέχει και έτσι βάζει ένα λιθαράκι ώστε να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος.

Μάλιστα όπου και αν παίζει φορά τη φανέλα με το νούμερο 89 καθώς εκείνη έχει γεννηθεί το 1989, ενώ κάτι ανάλογο έκανε και ο αδερφός του όταν αγωνίζονταν στις μικρές κατηγορίες της χώρας μας.

Παράλληλα στη μία του επικαλαμίδα έχει μία φωτογραφία της μαζί με τη μητέρα του και στην άλλη της συντρόφου του, τις οποίες και φιλά πριν από κάθε ματς. Πρόκειται για το γούρι του και παράλληλα το φυλαχτό του, καθώς αντλεί δύναμη από εκείνους.

Συνάμα φυσικά στέλνει το «μήνυμα» πως όλοι μας είμαστε διαφορετικοί και όλοι ίσοι. Πρόκειται για μικρές - ίσως - κινήσεις, που τους διακατέχουν όμως τόσο ηχηροί συμβολισμοί…

Τώρα θα…παρεκκλίνουμε για λίγο από το story μας, αλλά υπάρχει λόγος. Κάθε 16 Οκτωβρίου η εκκλησία μας τιμά τον Αγιο Λογγίνο τον Εκατόνταρχο, που είναι ο πρώτος στρατιωτικός που αγιοποιήθηκε. Σύμφωνα με ορισμένα Ευαγγέλια ήταν ο Ρωμαίος στρατιωτικός που επιτηρούσε τους βασανισμούς που υπέστη ο Χριστός και την μετέπειτα σταύρωσή Του, ενώ από εκείνον ζητήθηκε να τρυπήσει τα πλευρά Του με σκοπό να διαπιστώσει εάν είναι νεκρός.

Οταν το έπραξε και έτρεξε από εκεί αίμα και νερό που έπεσαν ως σταγόνες στο πρόσωπό του θεραπεύτηκε το πρόβλημα που είχε με την όρασή του, ενώ στον ίδιο αξιωματικό και δύο άνδρες του ανατέθηκε η φύλαξη του τάφου του Κυρίου, ύστερα από την αποκαθήλωσή Του.

Ετσι ήταν μάρτυρας της Ανάστασης και παρότι οι αρχιερείς του προσέφεραν πολλά χρήματα ώστε να πει ψέματα, ο ίδιος κατέθεσε όσα είδε, βαπτίστηκε Χριστιανός, εγκατέλειψε τον στρατό και άρχισε να λέει παντού για την παρουσία του Θεανθρώπου πάνω στη γη. Τότε και όπως γράφεται καταδιώχθηκε και εκτελέστηκε ως προδότης, κάτι που τον αναγόρευσε Μάρτυρα και Αγιο της εκκλησίας μας.

Η προσωπογραφία του λοιπόν κοσμεί ως τατουάζ ένα σημείο του σώματος του Κυζιρίδη, κάτι που αντικατοπτρίζει το πώς σκέφτεται και λειτουργεί στη ζωή. Παράλληλα σε άλλο μέρος του σώματός του βλέπουμε έναν Αγγελο, τα Χέρια του Θεού και ένα περιστέρι, ενώ αλλού υπάρχει το όνομα της αγαπημένης του Μαρίας όπως και ο αριθμός «89» που σταθήκαμε παραπάνω στο τι ιδιαίτερο συμβολίζει για εκείνον.

Συν τοις άλλοις παρατηρεί κάποιος και ένα τριαντάφυλλο που είναι αφιερωμένο στη του σύζυγό του.

Μέσω των τατουάζ εκφράζεται και δημοσιοποιεί τα συναισθήματά του.

Λάτρης των τατουάζ, όλα είναι αφιερωμένα στα πρόσωπα που λατρεύει και τον Θεό. Η ιδιαίτερη περίπτωση του Αγιου Λογγίνου

Ο αλά Σπάιντερμαν πανηγυρισμός, οι «μάχες» με τον Σιώπη στο «League of Legends», ο Λεξ και η αγαπημένη του ταινία «Hachiko: A Dog's Story»

Τώρα λοιπόν στο Εδιμβούργο θα έχουν την ευκαιρία να δουν σε… live χρόνο και το σήμα κατατεθέν του, που δεν είναι άλλο από τον αλά Σπάιντερμαν πανηγυρισμό που έχει υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια. Ηταν μία παλαιότερη «έμπνευση» της στιγμής, όταν προέκυψε ένα χρονικό διάστημα όπου βρέθηκε μακριά από τα γκολ.

Παραμονές του αγώνα που τερμάτισε τη «λειψανδρία» του - συμβαίνουν αυτά σε όλους τους ποδοσφαιριστές - είχε διαίσθηση πως θα το πράξει και συζητώντας με τη σύντροφό του αποφάσισε - ύστερα και από παρότρυνσή της - να πανηγυρίσει ανάλογα, εφόσον καταφέρει να σκοράρει. Το πέτυχε λοιπόν και όταν έστειλε την μπάλα στα δίχτυα προχώρησε σε μία κίνηση ανάλογη του ήρωα της Marvel που όλοι μας έχουμε δει πολλές φορές.

Από τότε το… καθιέρωσε και είναι ο τρόπος που χαίρεται όταν… κουνάει πλεκτό.

Λάτρης και των video games, συχνά-πυκνά παίζει με τις ώρες «League of Legends» και ο… μύθος λέει για τις «μάχες» του με τον Μανώλη Σιώπη που γνωρίζει αρκετά καλά. Fan της Μπαρτσελόνα, στο διαχρονικό δίλημμα των τελευταίων ετών Κριστιάνο Ρονάλντο ή Λιονέλ Μέσι ψηφίζει… δαγκωτό τον Αργεντινό, ενώ του αρέσουν πολύ τα ψάρια.

Αγαπημένος του τραγουδιστής είναι ο Λεξ και παράλληλα τον καθηλώνει αλλά συνάμα και τον συγκινεί η ταινία με τον Ρίτσαρντ Γκιρ «Hachiko: A Dog's Story», που εξιστορεί την αληθινή ιστορία του σκύλου ράτσας Ακίτα που έγινε γνωστός για την αφοσίωση που επέδειξε στον κύριό του, στον οποίο έμεινε πιστός για όλη του την ζωή.

Αυτή λοιπόν είναι η ιστορία του Αλέξανδρου Κυζιρίδη, που στα 25 του βρίσκεται πλέον σε top level και έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει πως τα καλύτερα είναι μπροστά.

Αλλωστε ο μεγάλος του ποδοσφαιρικός στόχος που δεν είναι άλλος από τη φανέλα με το εθνόσημο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί.

Πηγή: Gazzetta.gr